(Zawgyi)
ေဝလီေဝလင္း မနက္ခင္းတာဝန္အရ
ငွက္အစုံတို႔ တြန္ျမည္လ်က္၊ေနေရာင္
ကလဲ ျပတင္းလိုက္ကာကိုထိုးေဖာက္ၿပီး
ဝင္လ်က္......
အိပ္ခန္းထဲမွာေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္
ေယာက္ကိုေနာက္ေက်ာမွသိုင္းဖက္ထား
တ့ဲေကာင္ေလးတစ္ေယာက္႐ွိေလ
သည္။
ခဏေနေတာ့ သိုင္းဖက္ခံထားရတ့ဲ
ေကာင္ေလးမွာ ႏိုးလာသည္။
တစ္စုံတစ္ခုကသိုင္းဖက္ထားသလိုခံစား
ေနရတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာ
သည္။ခါးေပၚမွာတင္
ထားတ့ဲလက္ ေၾကာင့္ အေနာက္ကို
ၾကည့္ေတာ့ hoseok hyung
ညကအျဖစ္ပ်က္ေတြအားလုံးကိုစဥ္းစား
ၾကည့္မိေတာ့ hyungကိုေတာင္အားနာ
မိသည္။
သူ႔လက္ကိုဖယ္လိုက္ၿပီး အိပ္ယာမွထ
လိုက္ကာ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ျခင္းတို႔လုပ္ၿပီး hyungအတြက္ မနက္စာ
ျပင္ဖို႔ မီးဖိုခန္းထဲသို႔...........
.
.
.
.
.
.
ေဘးနားကလစ္ဟင္းမႈေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာခ့ဲသည္။ေဘးနားကိုၾကည့္
လိုက္ေတာ့ ေယာင္းေလး မ႐ွိေတာ့
အိပ္ယာေပၚမွဆင္းၿပီးအျပင္ထြက္ၾကည့္
ေတာ့ မနက္စာျပင္ေနတ့ဲေယာင္းေလး
"Tae"
"Aww hyungႏိုးၿပီလား၊လာေလ ဒီမွာ
မနက္စာျပင္ထားတယ္"
မေန႔ညကဘာမွမျဖစ္သလိုလူေကာင္း
အတိုင္းေျပာေနတ့ဲေယာင္းေလးေၾကာင့္
ဘာေျပာရမွန္းမသိ
"Hyungမ်က္ႏွာမသစ္ရေသးဘူး"
"အာ nae ဒါဆိုသြားသစ္ေလhyung
ေဘစင္ေအာက္ကဗီဒိုထဲမွာသြားတိုက္တံအသစ္႐ွိတယ္"
"အင္း"
ကြၽန္ေတာ္လဲ ေခါင္းကိုသာၿငိမ့္ျပလိုက္
ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားလိုက္တယ္။
.
.
.
တစ္ခုခုကိုသိခ်င္ေနသလို႐ွိတ့ဲhyung
ကိုမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ကိုယ္က
ပဲဦးေအာင္ေမးလိုက္သည္။ျဖစ္ႏိုင္ရင္
အ့ဲအေၾကာင္း ထပ္မေတြးခ်င္ေတာ့ပါ။
ကြၽန္ေတာ္လဲထိုအေတြးကိုဖ်က္လိုက္
ၿပီး ေကာ္ဖီသာေဖ်ာ္ေနလိုက္သည္။
ခဏေနေတာ့ အိပ္ခန္းထဲhyungထြက္
လာတာမို႔ သူ႔အတြေဖ်ာ္ထားတ့ဲေကာ္ဖီ
ကိုခ်ေပးလိုက္သည္။
YOU ARE READING
H.O.P.E
Fanfiction(Unicode) မျှော်လင့်ချက်ပျောက်ဆုံးနေတ့ဲသူတို့ လေးဦး................. (Zawgyi) ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေပ်ာက္ဆုံးေနတ့ဲသူတို႔ ေလးဦး.................
