𝘧𝘰𝘳𝘦𝘴𝘪𝘨𝘩𝘵 ∝ 𝘴𝘵𝘰𝘯𝘺

six

2011

Tony

Sigarasını içine son kez çektikten sonra esmer adamın söndürmesi bir oldu, dumanın sarmış olduğu siyah arabasının koltuğunda hiçbir şey yapmadan düşünüyordu ve kanlanmış ellerine durmadan bakma isteğini zihninden atmak için yoğun bir savaştaydı.

Yapmaman gerektiğini biliyordun ama yaptın.
Sorumsuzsun.

"Bunu hak etti," dedi, Stark kendi iç sesini kabullenmeyerek. "Her şeyi doğru yaptım."

Bu ne yazık ki cezalandıralacağını değiştirmiyor, seni aptal. Kuralları çiğnedin.

"Umrumda değil," dedi, Tony. Sesi gururu için direnen biri gibi çıkmış, temizlemediği artık ellerinde kurumakta olan kan izleri, esmer adamın sinirini bozmakla beraber öfkesini de büyütüyordu.

Ruhunu dinlendirmek için arabasını son hızla sürerek getirdiği bu yer, tabii ki Tony'ye kendisini iyi hissettiriyor ama birkaç saat önce yaptığı şeyler konusunda rahatlatmıyordu.

"Bunu başkası yapamazdı," dedi, Tony son kez düşüncelerine karşı kendini aklamaya çalışırken. Arabasının açık camından gelen deniz kokusu adamın burnuna tüm güzelliğiyle dolduğu sırada, Stark hala üzerinde tuttuğu beyaz gömleğine baktı.

Kanlar artık sinirine tamamıyla dokunmaya başlamıştı.

"Kendimi lanet bir Tarantino filminde gibi hissediyorum," diye mırıldandıktan sonra, Tony mecburen neredeyse her tarafına sıçramış kan içindeki gömleğini çıkartmak zorunda kaldı.

Arabasında bulundurduğu tişörtü hemen üstüne geçirdikten sonra, çıkardığı gömleğini eline alıp lekeleri tamamen gördü ve bir kez daha yüzünü buruşturdu.

Tony bu gömlekle ne yapması gerektiğini uzunca bir müddet düşündükten sonra, insan geçmeyen, hatta hayvanların bile net bir şekilde uğramadığı arada kalmış olan bu mekanda yapabileceği en iyi şeyin yakmak olduğuna karar verdi.

Pepper ve Bayan White'a hiçbir şekilde güvenmediğinden, elde bırakabileceği hiçbir kanıt da hiç iç rahatlatıcı gelmiyordu ve bu yüzden gömlekle az önce sigarasını yakmak için kullandığı çakmağını da yanına alarak arabadan aşağı indi.

Gömleği tamamen yaktıktan sonra Tony, "Umarım bunlara değer," diyerek mırıldanmayı unutmadı.

Şaşırtıcı bir şekilde, işini hallettikten sonra Stark yeniden arabasına binmedi, biraz da olsa karşısında duran tapılası deniz manzarasını inceleyip kıymetini bilmenin hoş olacağını düşündü.

Deniz masmaviydi, dalgaların sertçe kıyıya her vuruşunu Tony adeta içinden duyuyor ve yukarıdan izlediği bu güzelliğin tüm hareketini yaşıyordu.

Güneşin de batmaya yakın olduğu havada, güzel tonlar hakimdi ve esmer adam arada bakışlarını yukarıya dikmeden edemiyordu.

Biraz sonra artık Tony iyice sakinleşmişti, yaşadığı gerginliği az da olsa attı ve aynı gamsızlığına, yaptığı hareketin sonuna kadar arkasında duracağını bilerek, ellerini kendisini tuhaf hissettirmesine sebep olan kanın sahibinden kurtarmaya karar verdi.