𝘧𝘰𝘳𝘦𝘴𝘪𝘨𝘩𝘵 ∝ 𝘴𝘵𝘰𝘯𝘺

fifteen

ne kadar yorum yaparsanız o kadar mutlu oluyorum...iyi okumalar.

"Ayrıca...oğlumun Lucifer gibi bir şerefsizle beraber olmasına katlanamıyorum." dedi Erik kızgınlaşan sesine engel olamayarak.

2006

"Eee, Rogers? Partiye gelecek misin?" Thor hızla elini gülerek arkadaşının omzuna koydu ve Steve hoşnutsuz bir ifade takındı.

Okul koridorunda bitmeyen bir yol yürüyorlardı ve sarışının tek dileği bir an önce eve gidebilmekti.

"Bu sorunun yanıtını biliyorsun, Thor." dedi, Steve biraz imalı bir şekilde. Nitekim Thor sadece sesini düzeltti, "Tamam evet, Bucky var ve kendisinin çok uslu duran biri olduğunu söylenemez, ayrıca, sen onu kızlarla görmekten hoşlanmıyorsun. Haklı olabilirsin ama bu şekilde de devam edemezsin ki-"

"Edilir. Bak ediyorum işte," Steve gayet iyi olduğunu gösterir gibi gülümsedi, "Her şey yolunda. Bucky'ye platonik olmam hayatımı kötü geçiriyorum demek değil."

"Ama acı çekiyorsun! Hadi ama," Thor destek çıkmaya çalışıyordu, "Sana sevgili bulabiliriz bunu biliyorsun. Belki daha mutlu olursun, hatta Bucky saçma bir inattır sadece-"

"Kes şunu!" Steve'in mavileri aniden alev almıştı, "Bucky konusunu okuldayken daha fazla açma artık."

Thor göz devirdi, "İyi Rogers. İyi niyetimi üzdün. Ne halin varsa gör."

Steve hafiften omuz silkti, "Sonuçta ben sana Jane'i sormuyorum. Sen de bana onu sorma. Bu durumu böylece halledelim."

Thor iç çekti, "Jane'in kimseyle çıkmayıp yine de yüzüme bakmıyor oluşu özgüvenimi kırıyor."

Steve kıkırdadı, "Abartıyorsun. Hem burada yollarımız ayrılıyor. Sen parti için son hız hazırlıklarını tamamlamaya gideceksin ben de lavaboya uğrayıp evimin yolunu tutacağım."

"Seni bekleyenler üzülecek, bunu unutma!" diye seslendi, Thor arkadaşı ondan uzaklaşırken. Ardından da iç çekerek kendi yolunu tuttu.

Steve erkekler tuvaletine girdiğinde, beklediği gibi sessizlikle karşılaştı. Belki de bunun rahatladığından kendi kendine kafasını sallayarak mırıldandı ve musluğa kadar geldi.

Elleri soğuk su ile buluştuğunda biraz donmuştu ama yine de kötü hissetmiyordu, aksine şokun verdiği etkidendi belki, oldukça rahatlamıştı.

Steve aynada kendisine bakıp iç çektiğinde tüm dertlerinin yok olmasını dilediğini fark etti. Mavileriyle buluştuğu zaman bile, keşke gözlerim bu kadar fazla şeyi görmeseydi, diye kendince çaresizlikle yalvarıyordu.

Ancak tüm dikkati, kapalı kapının ardından gelen sesle bozuldu.

Ardından gözleri hızla seslerin ne sesi olduğunu duyunca sonuna kadar açıldı ve yüzünü bile kurulamadan çıkmak için hareketlendi.

Nitekim biri, geldiğini sezmiş olsa gerek kapının ardında pantolonunu toplamaya çalışan çocuğun hızla ona doğru baktığını anlayınca Steve seslice yutkunmaktan başka bir şey yapamadı.

Şu anda da ciddi anlamda soğuk ter döküyordu.

Sebebi ise gördüğü yüzün William'a ait olmasıydı.