Tamed by Noah

36: Midnight Visitation

Matapos makapagbihis ni Arabel ay mabilis syang lumabas at bumalik sa bedroom. Ang kaso ay nakaalis na si Melanie.

"Where is she?" That was the first three words of Arabel when she set foot on the bedroom.

"She just left." Sagot ni Noah sa baritono na boses. Lumapit si Noah sa kama at umupo sa edge nito. He reminisce the moment when Melanie was bending on the same bed, pulling the beddings off. That was the most beautiful view he have ever seen today.

"It would be better if she's here to hear what I got to reveal." Ani Ara na ikinakunot ng noo ni Noah.

"Reveal, you say?"

Arabel crossed her arms above her chest. Then, she lean on the wall. "You still can remember your bet right? I'll prove you my claim that I've aleady met Melanié and you give me your half salary." She said wickedly.

"That was a joke but since it interests me, alright. That's the deal."

Mas lalong lumaki ang ngiti ni Melanie. "Hmn... I can smell Philippine money coming my way." She said before finally speaking out about her first encounter with Melanie. "I met her in England. In Cambridge."

Tahimik lang si Noah on the first half minute saka sya nag umpisang tumawa ng mahina. He's not buying Ara's claim. "Well, that was a nice try, Arabel."

"No! I'm serious! Remember the day after you passed your semi-final examination? When someone knocked on your condo? I told you it's a woman, right? It's her! It's Melanie. I'm certain about it." Now Arabel is serious.

Ganon din si Noah. Nawala ang mapagbiro nyang side at bigla na lang syang naging seryoso.

"What makes me wonder is during our first encounter, she said she had a wrong room. But if you knew each other, well, one can assume that she came to England to visit you. Or she really knocked on the wrong room? What can you say about it?"

Wala nang ibang nasabi si Noah. Hinayaan nya na magkuwento si Arabel and his guilt started bothering him.

*            *            *

Yakap parin ni Melanie ang kobre kama habang naglalakad sya sa corridor ng fifth floor. By that time, tulala sya at hindi nya naririnig ang maintenance staff na tumatawag sa kaniyang ngalan.

"Ma'am Melanie? Ma'am ako na po riyan!" Nang mahabol ng may edad nang babae si Melanie ay hinarang sya nito sa daan at inilahad ang kamay para hingin ang makapal at maykabigatang kobre.

"Ay, ate Jun. Nandyan ka pala, sorry po hindi ko narinig." Ani Melanie.

"Kobre kama po ba yan, ma'am? Naku, ang bigat po nyan ma'am! Ako na po dyan. Saan po bang kwarto galing yan ma'am?" Tapos ay kinuha ng babae ang tela mula sa bisig ni Melanie.

"Sa room 509 po."

"Doon po? Eh, bagong palit po ang kobre na ito, eh! Ako pa nga po mismo ang nagayos ng kama sa kwartong yon."

Alam naman na ni Melanie na malinis ang tela na iyon. Alam nya na sinasadya ni Noah na gawin iyon para maipakita sa kaniya na masaya silang dalawa ni Arabel. They wouldn't share the same bed kung hindi sila masaya diba?

"Ikaw na po ang bahala jan, ate Jun ha? Mag a-out na po ako."

"Sige po ma'am, ako narin po ang magpapalit ng kobre sa 509."

"Salamat po,"

Instead of riding the elevator going down, Melanie chooses to go to the floor's comfort room. There, she stare at herself in the mirror. At may ilang butil ng luha ang tumulo mula sa kaniyang mata. Pinahid nya ang kaniyang luha at pilit nagpakatatag.

She believe that it hurts now, but pain will fade away. She just need to wait a little longer. Time is the best healer.

She left the hotel at 9:17 in the evening. Dumiretso sya sa kaniyang condo dahil mas malapit iyon kaysa sa bahay nya. And besides, wala nalang naghihintay sa kaniya sa bahay dahil nakaalis na sina Zaiden. That house is way too big for her alone.

Pagkauwing pagkauwi ni Melanie ay sinubukan nyang tawagan si nanay Lurdes pero hindi nya ito makontak. Marahil ay nasa eroplano na ang mga ito. Inilapag nya ang kaniyang bag at cellphone sa lamesa sa sala at saka sya pumunta sa loob ng kaniyang banyo para ipaghanda ang sarili ng bubble bath.

Habang nakababad sa bathtub ay magkausap silang dalawa ni Avah sa telepono. Tinatanong ng kaniyang kaibigan kung hanggang kailan nila itatago ang tungkol kay Zaiden. Even Davien started asking kung sino ba ang binabanggit ni Angelette na Zaiden.

"Hindi ko alam, Avah..." Sagot ni Melanie.

"Melanie, masyado na nating matagal na tinago ang anak nyo ni Noah. Natatakot ano na baka ikaw at si Zaiden din ang masaktan sa huli. Bakit kasi hindi mo na lang sabihin kay Noah ng direkta?" Pabulong ang boses ni Avah dahil matapos nyang mapatulog si Angelette ay nagkulong sya sa cr para kausapin si Mel. Natatakot sya na baka marinig ng asawa ang tungkol sa pamangkin. Sa to too lamang ay pagod na pagod na si Avah na magsikreto sa asawa. Pero ayaw nyang pangunahan si Melanie kaya patuloy syang nagkakaroon ng kasalanan.

"May Arabel na si Noah, Avah..."

"Arabel? Sino naman yan? Yung babae na makita mong kasama ni Noah sa England?"

"Oo, Avah. Nasa Pilipinas sya ngayon. I don't know, maybe they're having a vacation together..."

Sasagot na sana si Avah ngunit kinatok naman sya ni Davien sa cr.

"Hun, are you okay? Kanina ka pa dyan, ah?" Davien asked worriedly.

"Oo, Vien! Okay lang." Sagot ni Avah before she talk back to Melanie and whisper good bye.

Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Melanie nang maputol ang kanilang usapan.

Melanie stands up and then rinse her bubbly body. After her bath, she slide onto her white sleeve, and she uses black panty-shorts. Yung lamang ang suot nya dahil nasa bahay naman sya. And besides, maghapon na syang nakabra, she wanted to make her breast force-free. Melanie blow dry her hair and then she went to her kitchen para kumuha ng red whine sa kaniyang ref. Hindi sya umiinom, occasionally lamang ang kaniyang pag inom ng alak. She also grabbed a whine glass before she settled in the living.

Tinaas nya ang kaniyang pares ng hita at binti sa sofa habang minamasdan ang mga litrato ng anak sa kaniyang cellphone. Sa kaliwa nyang kamay ay naroroon ang whine glass na may kalahating lamang.

Nakasanayan na nyang si Zaiden ang stress reliever tuwing umuuwi ng pagod. Ngunit dahil wala ang bata ay tama na sa kaniyang sa larawan ito makita.

Halos makita na nya ang lahat ng litrato ni Zaiden nang may mag buzzer sa kaniyang condo. Melanie glance at her wall clock realizing that it's almost midnight.

Sino naman kaya ang bibisita ng disoras ng gabi?

She put her phone on the table at tinahak nya ang kaniyang pinto habang hawak ang whine glass.

"Who is it?" Tanong nya sa screen na nakafixed sa tabi ng pinto.

"Room service, ma'am." Anang isang boses ng lalaki.

There's something off. The voice is odd. Or maybe nasa isip nya lang yon.

"A minute, please." Ani Melanie saka nya ini-unlock ang kaniyang pinto.

Although nakakapagtaka na may room service in the middle of the night, she still open her door to entertain the staff. Ngunit nang buksan nya ang pinto ay hindi empleyado ang bumungad sa kaniyang.

It's non other than Noah himself. And before she could shut the door, Noah already pushed the door wide open at pumasok na sya sa condo ni Melanie without even asking a permission.