PROLOG

6.2K 326 3
                                    

-Ja..nie...nie mogę tak dłużej- załkała, kuląc się w rogu łóżka- Ciągle o tym myślę, nie śpię. Nie mam chęci, by rano wstawać, wszystko wydaje się takie bez sensu. Nie wytrzymam z tym ani dnia dłużej, słyszysz? Nie chcę takiego życia, czasami myślę, że...- przełknęła gulę w gardle, unosząc na niego wzrok- że lepiej, by było gdybym...

-Nie kończ i nie nawet o tym nie myśl- szepnął, poruszony.

-Dlaczego? Jestem wrakiem człowieka, w r a k i e m, rozumiesz? Od zawsze byłam.

"Najmocniej kochają ci, którzy najwięcej wycierpieli"

Tomorrow ➼ z.m.Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz