Feridun Düzağaç - Alev Alev
Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim, sendeyim.
Bay Jeon'u baştan çıkarmak. Bu ne demekti ? Bay Jeon'un cinsel arzularını kendime bağlamalıydım ama bunu beceremeyeceğimi biliyordum. Bana dokunduğu zaman yüzünü ekşiten bir adamı baştan çıkarmayı nasıl düşünüyor olabilirdim ? Böyle bir şey imkansız olduğu için Bay Jeon bu teklifi bana sunmuştu. Bu demek oluyordu ki ben her halûkarda ona ait kalacaktım. Üstelik hem ruhumu hem de bedenimi verecektim. Bedenimi alabilirdi ama ruhumu nasıl alacaktı ? Yine de kabul ettim çünkü tek çıkış biletim bu da olabilirdi.
"Şimdi." Gözlerimi büyütüp Bay Jeon'a baktım. Keskin ve duygusuz bakışları beni delip geçiyor ve nefessiz bırakıyordu. Bir sonraki adımını ve tavrını ön göremiyordum.
"Şimdi beni baştan çıkar." Arkasını döndü ve yaka düğmesini açtı. Kravatını gevşetip boynundan çıkarıp uzun koltuğa fırlattı ve yanına oturdu.
"Başlamak için 30 saniyen var."
Aceleyle Bay Jeon'un yanına giderken ne yapacağım konusunda en ufak bir fikrim yoktu.
"Ne yapmalıyım ?"
"O kılıksıza ne yaptıysan aynısını." Bunu söylerken sinirli değildi. Sesi olduğundan daha kısık bile çıkıyor diyebilirdim. Oturduğu koltukta gevşedi ve kafasını deri koltuğun başına dayayıp gözlerini kapattı.
"Taemi-"
"Adını söyleme. Eğer bir daha adını söylersen dilini keserim." Gözlerini araladı ve yavaşça açıp bana dikti.
"Ona bir şey yapmadım."
Bana inanmıyormuş gibi baktı.
"Ben sadece üstüne düştüm ve-"
Bileğimden tutulduğunu hissettiğimde eş zamanlı olarak tanıdık kokuyla birlikte bir bedenin üstüne düştüm. Bu bedeni tahmin etmek zor değil.
"Sonra ?" Kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda sıcak nefesini hissettim ve yüzümü çevirdim.
"Üstünden kalktım." Kalkmaya yeltendiğimde bileğimi acıtacak derecede tuttu.
"Doğruları anlat."
"Doğru diyorum. Köpekten kaçıyordum o gece ben.. ben.."
"Kekelemeyi kes."
"Sizin öpüşmenizi gördüğüm gece." Sonlara doğru sesim kısılmıştı.
"Sonra ?" Olduğum pozisyondan rahatsız olduğum için oturur pozisyona geçtim çekinerek kucağına kuruldum.
Yüzümü biraz da olsa yüzünden uzaklaştırdığım için rahatlamıştım.
"Sonra şansıma onun evine koştum ve kapıyı çaldım. Korktuğum için hemen girmek istedim o sırada düştüm üstüne."
"Sırtındaki izleri nasıl gördü ?" Ses tonundaki ifadeyi ilk kez duyuyordum. Sanki onu baştan çıkarmamı değil de onunla konuşmamı istiyor gibiydi.
"Banyodan çıkmıştım. O sırada dışarıdaydı ve sağanak yağmur vardı. Bu yüzden endişe ettim ve çıplak olduğumu unuttum. Kapıyı açtıktan sonra arkamı döndüğümde gördü."
"Onun için endişe mi ettin ?"
"Evet, öyle."
"Bir daha etmeyeceksin." Ne diyeceğimi bilemiyordum. Bana bunları niçin soruyor bilemiyordum polise ihbar etmesinden mi korkuyordu ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Euneirophrenia ❦ KookMin
FanfictionSize aşığım Bay Jeon ! Beni öldürürken yaşatsanız da hapsolan ruhumla size aşığım. Bütün tuşlarımı koparırcasına melodilerimi yaysanız da etrafa size aşığım. Ölümün karanlık gölgesi olsanız da size aşığım. 28 Temmuz 2019. ♤ 6 Nisan 2021. Smut, şidd...