V- Sweet Night
Nasıl bilebilirdim bir gün daha fazlasını hissederek uyanacağımı ?
Ama çoktan kıyıya vardım.
Sanırım biz gecedeki gemilerdik."Anne." Genç kadının karşısındaki yaşlı kadın elindeki market poşetlerini yere düşürmüş ikisine bakıyordu. Yaşlı kadın şaşkın bir ifadeyle bir kızına bir de yanındaki gence bakıyordu.
"Anne ne yapıyorsun burada ?" Sorduğu sorunun saçmalığıyla birlikte yerdekileri toplamaya başlamıştı. Bunu gören Jungkook da saygıyla eğilip toplamasına yardım ediyordu.
"Buyur anne." Kadın ona 'anne' diyen genç çocuğa bakıp öfkeyle konuştu.
"Nerden annen oluyorum senin ben bacaksız."
Sonra kızına döndü. "Düş önüme sen kız."
Hyeri kaş göz işaretiyle üzgün olduğunu belirtircesine annesinin elindeki poşetleri alıp uzaklaşmaya başladı.
Genç adam kafasının arkasını okşarken onların ardından izliyordu.
"Umarım çok kızmaz."
Telefonu çaldığında elini cebine soktu ve ekrandaki isme bakınca kaşlarını çattı. Açma tuşuna basıp kulağına götürdü.
"Yine mi Jeon Jungkook ? Yine mi okuldan kaçtın serseri ?!"
Sert bir nesneye vurma gibi bir ses duyduğunda babası büyük ihtimalle masasını yumruklamıştı.
"Ne istiyorsun ?"
Gayet sakin bir ses tonuyla sormuştu bunu. Babasının yüksek ses tonundan hoşlanmadığını biliyordu.
"Neredeysen hemen çabuk gel !" Dedikten sonra telefon yüzüne kapanmıştı.
Hyeri ile annesi eve geldiklerinde Hyeri bir an önce yanından ayrılmak için büyük bir çaba içerisindeydi.
"Poşetlerini taşıdığıma göre ben gideyim anne." Kapıya doğru adımlamıştı.
"Kim o çocuk ? Senden küçük görünüyordu."
Hyeri gülümseyerek döndü ve heyecanlanmamaya çalıştı. Bir taraftan parmaklarıyla oynuyordu. Parmaklarıyla oynamak onun alışkanlığıydı ve Jungkook bazen ellerini tutup parmaklarını öperdi.
"Yol soruyordu sadece. Bugünlerde lise öğrencileri sık sık okuldan kaçıyor."
Yalancı bir kahkaha patlattı.
"Okuldan kaçtığını nerden biliyorsun ?" Annesi kaşlarını kaldırmış kollarını kavuşturmuş kızının hareketlerini süzüyordu.
"Telefonundaki mesajları gördüm. Ne yapmaya çalışıyorsun ? Kocanı bir lise öğrencisiyle mi aldatıyorsun ?"
"Anne, ben.." Yüzüne bir tokat yedikten sonra söyleyecekleri yarım kalmıştı.
"Kızımın bir s*rtük olmasını kabullenemem. Kocan bunu öğrenirse seni ben öldürürüm."
Genç kadın ağlamaklı bir inlemeyle karşılık verdi.
"Ne biliyorsun ki ? Ne yaşadığımı nerden biliyorsun ? Ölmek istiyorum sadece o evde. O küçük çocuğu istemiyorum."
Annesi bir tokat daha patlatınca Hyeri dudağında metalik bir tat hissetti.
"Onu tecavüze uğramadan önce düşünecektin."
...............
Hayır, lütfen.
Saçımı sertçe tutarak ayağa kaldırdığında acıyla inledim. Saç diplerimin acısı korkuma karışmıştı. Ama yine de başka bir şey söylemedim hatta bay Jeon beni sürüklediğinde bile karşı koymamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Euneirophrenia ❦ KookMin
FanfictionSize aşığım Bay Jeon ! Beni öldürürken yaşatsanız da hapsolan ruhumla size aşığım. Bütün tuşlarımı koparırcasına melodilerimi yaysanız da etrafa size aşığım. Ölümün karanlık gölgesi olsanız da size aşığım. 28 Temmuz 2019. ♤ 6 Nisan 2021. Smut, şidd...