Desperate for Love

Chapter 1

Chapter 1

Love,

I live with my 'Grandparents' in 18 years and it was so much fun and at the same time it was so painful. They're my world, they thought me what I am going to do.

So when I was a little girl, my 'tatay' always told me na mag iingat daw ako lagi, na mag aral daw akong mabuti kasi walang tutulong sa akin kung hindi ang sarili ko lang. And my 'nanay' always told me that na dapat din daw ako mag aral ng mabuti.

So kakasabi ko nga lang na lumaki ako sa mga Grandparents ko kasi...

Iniwan ako ng 'Mama' ko sa kanila, hindi ko alam kung bakit eh, lumaki akong may tanong sa isip ko na kung bakit nya ako iniwan kung kaya nya naman akong palakihin diba?

Ni isang taon hindi ko sya nakasama kahit 1 year man lang, oo nagpapadala sya sa amin pero hindi sapat yun at ang mas malala pa is minsan lang kung magpadala.

At ngayong 18 years old na ako nandito pa rin yung tanong, hindi na ata mawawala yun eh.

Pero habang lumalaki ako ng lumalaki nag iiba eh, hindi ko maintindihan kung bakit.

Pero minsan ang sarap balikan ng mga alaala eh, yung magagandang alaala na yung mapapangiti ka, mapapatawa ka, mapapaiyak ka, at lalo na sa lahat mapapaiyak ka sa sobrang saya.

At ngayong College na ako, masaya naman lahat, kahit masaya ako may lungkot pa rin sa puso't isip ko, hindi na mawawala yun sa akin. Nasanay na ako eh. Hindi nyo naman ako masisisi kasi nakagawian ko na.

"Sis ang lalim ha hindi ko ma reach.", sabi ng kaibigan ko na si Mijoy. Lagi ko syang kasama sa lahat ng oras. Umalis sya nung nag Grade 9 kami at sa Ilo-ilo sya nag aral at bumalik naman ngayong Year.

Napabalik ako sa wisyo at tumawa. "Hindi mo talaga ma re-reach, maliit tayo eh. ", sabi ko at sabay kaming tumawa.

Nasa condo lang kami kasi Sem Break kaya wala kaming magawa lagi, puro lang kami Cellphone kaya nakakasawa.

Pinayagan naman kami ng parents namin na magsama sa isang Condo Unit dito sa Manila kaya nakakatuwa. May trust sila sa amin.

"Kakasimula pa lang ng Sem Break sis para ka ng namomroblema chaka ka!", sabi nya.

"May naalala lang ako wag kang timang dyan! Mag basa ka na nga lang dyan!" sigaw ko sa kanya, naiirita ako eh.

"Bisitahin na lang kaya natin bukas si Lucian?", sabi ni Mijoy kaya natauhan ako bigla at napangiti!

Si Lucian Kai kasi ang Boyfriend ko, hindi man sya sikat sa School but he's rich and kind. Hindi ko sya sinagot kasi mayaman sya but sinagot ko sya kasi mabait sya.

Tumingin ako sa kanya at ngumiti. "Sige sis! Bet ko yan! Gusto ko din bisitahin sila Tita tsaka Tito eh! Ngayon na kaya?" sabi ko sa kanya at walang alinlangan na tumakbo na sya papuntang CR, eto talagang babaeng to kung hindi ko lang to mahal pinalayas ko na eh. Charoooot!

So ayun nga naliligo sya at natulala nanaman ako, naaalala ko pa yung mga panahon na magkakaibigan pa lang kami nila Mijoy at Kai, actually lima kaming magkakaibigan. Si ako, si Mijoy, si Lucian, si Marie at ang ate namin na si Ate Eunice.

Naaalala ko yung mga masasaya naming alala na yung wala kaming prinoproblema kung hindi yung mga assignments lang namin sa School mga Grade 7 days pa hahaha.

Tapos bago magtapos yung Grade 7 namin umamin sa akin si Kai na may gusto daw sya sa akin like oh my god totoo ba yaaaan?! Ganun na ganun reaction ko. Nag start sya manligaw nung Grade 8 tapos nung una binasted ko sya and dun ko lang napagtanto na mahal ko na din pala sya kaya nung sinabi nyang hindi daw sya titigil hangga't hindi nya daw ako napapa 'Oo' kaya ayun sinagot ko na. Mahal ko eh.