"Talaga sinabi niya iyon? O my gaddd! My lovelife ka na bessy congratulations! Kailan kasal? Made of honor ako---arayyy! Bakit mo ako binatukan?" Pinaningkitan ko siya ng mata, nakwento ko kasi yung tungkol kagabi sa nangyari, tapos biglang nabuhay ng sabihin kong nagtapat si Vash na gusto daw niya ako, hanggang ngayon nga nararamdaman ko pa din yung paginit ng pisngi ko.
"Ang oa mo kasing magreact, anong sinasabi mong kasal? Hinabihan lang ako ng I like you, ikaw talaga kahit kailan." Sabi ko, she pout her lips habang hinihimas pa din nito ang ulo kung saan ko siya nabatukan. Pero maya-maya lang ay nakita ko na ang pagngisi niya, at sinasabi ko na sa inyo, hindi maganda kung ano man ang tumatakbo sa isip ng babaiting ito. I hate it, malakas ang kutob ko. "Doon din naman ang punta, at end of the day, I know he's the one for you." sabi nito na tila nakikita ang future ko. Inirapan ko siya.
"Alam mo, imbis na yung lovelife ko yung inaatupag mo, why don't you fix yourself? Ano ng ganap sa inyo ni Mark? Sayang ang anim na taon bessy.." Sabi ko, inaasahan ko na malulungkot ito sa sinabi ko, pero malaki ang ngiti nito, nagkaruon ako ng suspetya
"Huwag mong sabibing nagkabalikan na kayo ulit?!" tanong ko. Tinaas pa nito ang kilay ang namuka pa ang babaita, halatang kinikilig.
"You know, everyone deserves a second chance, so I give him one more chance to prove himself to me, kung hanggang saan ang pagmamahal niya sakin..." inismiran ko siya, sinasabi ko na nga ba at hindi niya matitiis si Mark.
"Marupok ka lang sabihin mo. So, ano naman yung kondisyon mo at tinaggap muli siya? Kilala kita, hindi ka basta basta nagpapatawad." Sabi ko, niyakap naman niya ang braso ko, alam na alam ko ang galawan nito e.
"Ayon, sabi ko ligawan niya uli ako." Sabi nito, tumango na lang ako, pag ito umiyak uli, kagagahan na ang ginawa niya, pero kung sabagay, if I were her, kung mahal ko talaga yung tao whatever mistakes he made, patatawarin at patatawarin po, kasi nagmahal ka at nagmamahal ka.
She's my best friend, ang tanging layunin ko lang para sa kaniya ay ang makakabuti, ayaw ko naman na makita itong umiiyak dahil nasaktan siya ng taong minahal niya ng sobra, and I know na kalakip ng pagmamahal ang masaktan, you take all the risk, panindigan mo pinili mo yan, kaya pangatawanan mo.
"Pero andito pa din ako, magsisilbing resbak mo, kapag sinaktan ka niya uli, kamao na niya ang lalapat sa mukha niya at hindi lang sampal mo." Sabi ko, ikinahalakhak naman niya iyon, hindi ako nagbibiro, tutuhanin ko talaga ang sinasabi ko once na makita ko siyang umiiyak.
"Sa lagay mong iyan? Sobrang tapang nga talaga kapag buntis." Sabi nito.
A months Past
"Ahhhhhh, mama! Papa!" hindi ko maiwasang mapasigaw ng maramdaman ko na.
"Bakit ka sumisigaw anak?" Nataranta na si mama ng makitang hawak-hawak ko ang tyan ko at hinahaplos iyon. Nahihirapan na akong huminga, pero nagawa ko pa ding kausapin si Mama.
"Manganganak na yata ako ma!"
DRAVIN's POV
"AAAAAAHHHHHH! HOOOOO!!"
bakit ba ako ang nasa sitwasyon na ito, pilit ko lang tinatagagan ang loob ko, sakto kasing pagdalawa ko sa kanila ay nakita kong natataranta ang mga ito, hanggang sa makita ko si Caroline sapo-sapo ang tyan, at mukhang mangangank na nga. Mabuti na lamang at naduon ako.
"Okay, breath it mommy, you can do it, one more push.." sabi ng doktor, impit namang napasigaw so Caroline habang mahigpit ako nitong hinihila, ako ang nasilbing kapitan niya upang makairi ito, that's really hurt, pero mahihimatay yata ako sa nangyayari! I'm not even the father here!
Ng makarating kami sa Ospital tinawagan ko agad si Dravin, nasa misyon pala ang mga ito at nahuli na daw nila si Helbox at kasalukuyan niyang tinutorture, but Rocan said he's on his way na raw, pero hanggang ngayin ay wala pa din ito
Pawis na pawis ang buong katawan ko, hindi ko na yata kayang makita pa ito, mahihimatay na yata ako.
"Ahhhhh! Hoooo! Hooo!" nakita kong hirap na hirao umiri si Caroline hanggang sa Marinig ko ang iyak ng unang baby na lumabas, napalunok ako ng makita ko iying baby, may kung ano akong naramdaman, even I'm not the father, I will love her babies... Ganito ba ang pakiramdam when the one you love giving birth on someone children? Hindi namana masakit napatingin ako ng biglang bumukas ang pinto, halatang sinipa iyon, maging ang mga nurse at doctor ay gulat ng makita si Vash na puro galos? Damn! Gulong-gulo ang suot nuto at ang buhok nito, may kinuha itong lobe at isunuot iyon.
"Let me, you can leave now." inirapan ko siya ng bahagya pa ako nitong tinulak, kahit kailan ay hindi marunong tumanaw ng utang na loob, hindi ko pa nakakalimutan yung pananapak nuya sakin, makakaganti din ako tsk. Tinapik ko ang braso niya at binulungan ito.
"Congrats man, daddy ka na."
And I leave him there at hinayaan na ito ang umalalay kay Caroline, tinaggal ko ang loba na suot-suot ko, tumayo naman sila tita at tito ng makita ko.
"Bakit biglang pumasok si Vash ihjo? Hindi nga nagpapigil kanina, saka tinanong ko ito kung bakit andaming sugat nito ay hindi man kang kami inimikan." Nagtatakang tankng ni Tita Elaine, loko talagang Vash na iyon. Pero alam kong si Caroline lang ang nasa isip niya at marahil hindi niya napansin sila tita.
"Huwag niyo na pong pakaisipin po iyon, I saw one of the Triplets, ang gwapo ng apo niyo Tita." Sabi ko, nakita ko naman na nagbabadya ang luha nito, sa tuwa ay napapalakpak pa ito
"Talaga ihjo? Aba at excited na talaga akong makita ang mga apo ko, hindi ba Tony?" Tanong ni tita Elaine kay tito, tumango lang ang isa at halatang kabado ito, tinapik ko ang balikat ni tito.
"Huwag po kayong magaalala kay Caroline, she's tough woman, alam kong kakayanin niya. She'll be okay." Pagkukumbinsi ko kay tito, pinunasan naman nito ang luha at tinapik-tapik ang kamay ko sa may balikat nito
"Salamat ihjo."
At kapwa kami naghihintay na matapos mangak ni Caroline, saya at excitement ang nararadmana namin. Hindi ko maiwasang maging masaya para sa kanila, lalo na kay Vash...
JMworks
Joanna Marie
Ps. Hope you enjoy luvs, muah.Dedicated this Chaptet to: LaineOfLights
Hope you enjoy this chapter❤️
BINABASA MO ANG
CAPTIVATED BY VASH CALVINDER
RandomCaroline Vixelle De Carlo, a 23-year-old woman, finds herself heartbroken after being dumped by her first boyfriend. Seeking solace, she drink alcohol, hoping it will numb her pain. However, fate has other plans for her. One fateful night, Caroline...