CAPTIVATED BY VASH CALVINDER

Chapter 28: Tears

"Stop crying na mga baby ko, whay naman sabay sabay kayong umiiyak? Umalis sila lola at lolo niyo at namalengke, Hush na, do you want me to sing you Three? Gusto niyo yun? Alright then.." Hindi na din alam ang gagawin, months passed by I always used to sing for them, kahit na hindi ganun kaganda ang boses ko. I cleared my throat, ying tatlo ay naiyak pa din sa kani-kanilang Crib, I can't hold them though.

"My triplets mommy loves you so much, you came to be the light in my darkest night, you three made me the best mommy in the world.. My triplets, my triplets hope to hear you all saying 'mommy'.....

See it works! Huminto sila at titig na titig sakin, I can't wait to hear their voice, walk with me and do mommy and sons thing with them. Napatingin ako ng may kumatok sa pinto, may be it's him. Agad kong inayos ang sarili at pinagbuksan ito ng pinto.

He's sweating. Sapo sapo nito amg dibdib at malalim ang laghinga nito, he really did run huh? Inabot nito sakin ang lumpia na pinabili ko, agad naman akong naglaway doon, kasi ang tagal ko ng gustong kumain nito kaso hindi ako makahanap ng tyempo.

"Thanks for this!" sabi ko at nilantakan ang lumpia, tumango ito at ginulo ang buhok ko, tinapik ko ang kamay niya at mahina naman itong tumawa saka nilapitan ang tatlo at nilaro niya ang mga ito.

"Ang cute ng mga ito, papisil ng pisngi.." I stopped him from doing it ng ihagis ko sa kaniya ang unan na nakita ko, but he move faster enough to catch the pillow it amazed me okay, not bad, iniisip ko kung ano pa ang trabaho nito at sobrang bilis kumilos. A Grin formed in his lips, nagyayabang nanaman ang isang ito.

"Nice try but sorry to say, I'm like the flash, right triplets? Ninong Dravin is here do you three want yo be like ninong Dravin? Come and grow faster then tuturuan ko kayong bumaril-----arghhh!" and this time walang mintis na binato ko sa kaniya ang orange na nakita ko, here's he is again. Pinagtaasan ko ito ng kilay at crossed my arms.

"I think I heard you wrong, but I'm not. Anong tuturuang bumaril? Are you out of your mind?" Tanong ko, hinaplos-haplos nito ang ulo na natamaan ng orange, napaka niya talaga, I know it won't hurt him, nagdradram lamang ito.

"You're brutal to me, hindi mo kasi ako pinapatapos, ang sabi ko tuturuan ko silang bumaril yung larong crossfire? You know that? Tsk I guessed you're not.." agad naman akong niyskap ng hiya, haytts ano ba kasing naisip ko kung bakit... Ay ewan, nilantakan ko na lamang uli ang lumpia.

"Ang sarap ng Lumpia ano? The best ka talagang pumili." sabi ko at ngitian ito pero inilingam lamang niya ako.

"Okay, try to change the topic, tsk, by the way, I heard you song, muntik na masira yung eardrums ko dahil doon." I murdered him using my death glare. Kaso tinawana niya lamang ako, wala sigurong magawa sa buhay ito at ako ang ginugulo ano?

"Kung masakit naman pala sa bakit pinakinggan mo pa?" mataray kong tanong, kaso may nakakainis kapag tinawanan ka lang ng kausap mo.
"Wala ka bang trabaho at ako ang pinipeste mo dito?" Tanong ko, nagkibit balikat siya, pero bago pa man uli ako magsalita, may naamoy na ako na kung ano, and I know it really well maging si Dravin ay suminghot-singhot pa, natawa na lamang ako ng amuyin niya ang triplets at agad na napalayo at kapag kuwan e muntik na itong matumba, agad nitong tinakpan ang ilon at turo nito ang tatlo habang nakating sakin, tumango ako at natawa sa naging reaksyon niya.

"They pooped?"

"Of course what else then? Layo ka muna at papalitan ko na lamang muna sila ng pampers." sabi ko, lumayo naman ito pero ramdam ko ang bawat pagtitig nito at masuring pinakatitigan ang bawat galaw na ginagawa ko, kinuha ko ang baby wipes at yun ang pinunas ko sa tatlo bago lagyan ng bagong diaper ang mga ito.

Agad ko namang nilagay sa pampers trash ang may poop.

"You really knows how to do it huh, well practiced?" nakangiting inilingan ko siya at tumayo.

"When you're become a mother, it's a mother instinct, automatically you do the things even you haven't had any experiences." Tumango-tango ito sa sinabi ko. Tinignan ko ang oras at mag 11 na ng umaga, malapit na din ang tanghalian.

"Can you look at them? at magluluto lamang ako" Sabi ko, "Sure, I'm happy to do that." Sabi nito, tumango na lamang ako, mabuti pa tong si Dravin at halos araw-araw naririto, dinaig niya pa yung isa na minsan lang magpakita, hindi ko maiwasang mapanguso ng maalala ko yung huling dalawa niya, it's been a months since then, wala man lang itong paramdam sakin. Tsk paasa lang ang isang iyon..

"If you're thinking his whereabouts, I'm telling you he's really busy." hindi ko alam kung mind reader ba itong si Dravin at nabasa niya kung ano iniisip ko, "I'm not a mind reader, your facial expression tells." dugtong. See that?! Hindi makapaniwalang tinapunan ito ng mabilisang tingin pero agad ding naalis iyon at naiiling na lumabas at pumunta ng kusina.

That mind reader, tsk. Pati ba namang abilitu na iyon ay alam niya? Naghanap ako ng mga lulutuin, sila nanay baka saktong 12 pa sila makakauwi, traffic din kasi. Im in the middle of slicing onions ng may biglang yumakap sa may likod ko, sisipain ko na sana ito ng ipatong nito ang baba sa may balikat ko, that smell nahugot ko ang sariling hininga ng maamoy ko ang pabangong iyon, it really affects me by just his scent!

"How's my baby? Hmm.." he seems tired. Bumuntong hininga ako at hinarap ito, and seeing him how messed he is, naawa ako, pero hindi ko alam why I'm crying!!!

Damn?

"Hey, are you okay?" nagaalalang tanong nito, akmang lalapitan niya ako when my body suddenly do an action at pinaghahampas ang dibdib nito, ngayon mas lumalal ang pag-iyak ko may be I felt left dahil hindi ako nito ni tinawagan ko dinadalaw

"You're a jerk, know that?" tanong ko. He hug me tight at pinatahan ako.

"Hush, I'm sorry okay? god knows how much I've been having a hard time to see you but I can't because I had some errands to do, Baby, I'm sorry okay? How can iI please you huh? Tell me.." he said, umiling ako, paano ay sa simpleng sorry lamang nito manlalambot na ako, hindi ko magawnag magalit sa kaniya ng matagal, I hug him back he had a pkace in my heart, I can tell.

"I don't leave me alone..."

"I will, I can't do that, I'll die if ever..." he said. Hindi mawala ang ngiti ko sa huling sinabi niya, how I really wish na sana ay hindi nga ako nito iiwan.

JMworks
Joanna Marie

Ps. Its a prankkk haha, akala ko wala na akong time para mag update ngayong week pero tapos ko yung mga activity ko na ngayon ang pasahan, pero bukas magiging busy na uli ako, nagsingit lang ako because I want you stay still, thankyou luvs enjoy muah.