My Personal Bodyguard (Completed)

Chapter 24

Scarlett's POV

Hindi ko alam kung nasaan ako pero pakiramdam ko ay ngayon palang ako naka tulog nang ganito ka himbing.

Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at ang una kong nasilayan ay mga bulaklak na naka patong sa bintana. Kurtinang kulay blue ang nag sisilbing pang harang sa sikat ng araw na pilit tumatagos papunta sa aking mga mata. Ang sarap sa pakiramdam!

Inunat ko ang aking katawan bago tumagilid at pagkatapos ay doon ko na nakita ang mga aking sarili sa salamin na naka sabit sa gilid ng pintu-an. I look like shit!! Oh my god!!

Bigla akong na pa upo sa kama sabay tabon ng kumot kong hawak. Isang electric fan ang tanging nag bibigay hangin sa harap ko kaya mas lalo akong nag taka kung nasaan ako. Noong inikot ko ang aking paningin ay mas lalo pa akong nagulat dahil sa mga larawang naka dikit sa mga ding-ding.

Mga pictures ko!!! Lahat ng mga larawan dito ay puro ako!!

Isa lang ang ibig sabihin nito, sa kwarto ako ni Pol! Doon na ako tumayo at nilapitan ang mga larawan. Muli akong nagulat dahil puro mga stolen shots pala ito. Mga kuha sa school, sa garden, sa quad, habang nag lalakad, at sa coffee shop. Ang dami talaga! Hindi nag tagal ay may nakita akong larawan na may hawak akong bata tapos na sa gilid ko si Pol! Huhuhu.

Na aalala kona, ito yung panahong nag community service kami sa isang bahay ampunan!

Muli kong inikot ang buong kwarto at mas marami pa akong larawan na nakita. Mga selfies namin ni Pol, ang iba ay na aalala ko kong saan ito kinuha pero ang iba ay hindi ko na matandaan. Na pa ngiti ako habang tinititigan ang aming larawan. I was so happy and obviously he is too! Ang mga suplado niyang mga tingin na parang na iinis, siguro napilitan lang siyang kumuha ng picture dito kaya halata sa mukha niya. Haha!

Ang saya namin, ang saya ko dito! Hindi ko nanaman namalayan na may tumulong luha nanaman sa pisngi ko. I really miss him! As is miss na miss ko na siya!

Noong ma tapat ako sa parang kaha de oro niya ay may na pansin akong isang bouquet ng bulaklak pero lantay na. Halatang roses ito dahil sa mga petals na nag laglagan. At bigla akong nagulat nang makita ang naka lagay na pangalan na naka dikit sa gilid.

(For Scarlett)

Para sa'kin?! Bakit nandito 'to? Bakit hindi niya nabigay sa'kin 'to?! I was about to hold the bouquet pero biglang bumukas ang pinto.

"Magandang umaga! Kamusta ka na, hija?"

Nanay pala ni Pol..

Hindi pa ako naka sagot dahil tulala pa ako sa bulaklak. Dahan-dahan siyang lumapit at pinulot ang nga nalalaglag na mga petals nito.

"Ibibigay daw niya sa'yo 'to pero ewan ko ba bakit hindi natuloy." naka ngiti niyang saad.

"T—tita...uh—paano po..."

"Kamusta na ang pakiramdam mo?" biglang singit niya. "Nawalan ka ng malay kagabi kaya dito nalang kita pinatulog. Pasensiya ka na ha? Mediyo magulo pa ang—"

"No, it's okay lang po. Salamat!" singit ko naman.

Ilang sandali pa ay bigla akong na pa hawak sa aking noo dahil parang may kumirot. Mas lalo pang na dagdagan noong kumulo ang aking tiyan. Gosh!! Narinig pa ng nanay ni Pol.