My Personal Bodyguard (Completed)

Chapter 28

Sabrina's POV

As usual, School work sucks!!!

Parang nakakatamad ngayong araw. I don't know pero parang wala lang talaga akong ganang mag aral. Ang daming pinapagawa sa amin. Yeah, malapit nanaman kasi ang exams day, syempre marami din ang tatapusin bago n'on.

Na sa library kami ngayon ni Scarlett. Nag pa sama ako sa kaniya dahil siya lang ang vacant ngayon. May klase pa ang tatlo, kami nalang ang wala na. Well speaking of Scarlett, she's kinda different ngayon. Parang lutang siya at tulala. Kahit ako ay parang nahahawa sa pagkakatulala niya.

May hawak siyang ballpen at pinaglalaru-an niya lang ito habang naka titig sa kaniyang notebook na walang laman. Pero mas mabuti nalang 'to kaysa sa dati, at least hindi siya ma ingay.

"Everything okay?" pa simple kong tanong sa kaniya habang ako'y may isinusulat.

Na pa nguso siya at na pa iling. Humugot siya ng buntong hininga tsaka biglang binagsak ang ballpen sa harap niya.

"Oh?! Anong nangyare?" muli kong tanong.

"Sab, i saw him again.." sagot niya lang.

"Saw? Saw who?"

"Pol..." (Scarlett)

Bigla akong na pa tingin sa kaniya sa gulat. What?! Nakita niya si Pol?!

"Si Pol?! W—When?!"

"Uhmm... Noong weekend." tipid niyang sagot.

"Where?! Accident lang ba? Nagka salubong lang ba kayo? WHAT?!" gigil kong tanong.

"Well uhm.. Sa...sa warehouse ni Nathan." sagot niya sabay ngisi.

"Ano?!! Bumalik ka d'on? Akala ko ba ayaw munang bumalik sa—"

"Yeah, i know.. I know!" singit niya sabay iwas ng tingin tapos nilaro niya nanaman ang kaniyang ballpen. "It's a long story, Sab pero nakita ko siya ulit." dagdag niya at pagkatapos ay bigla niya nalang ginulo-gulo ang buhok niya. "Nakita ko siya up close!"

"Whaaat?!! Tell me!! Mag kwento ka dali!!" giit ko pa sabay tabi ng mga ginagawa ko at humarap sa kaniya.

"Basta may laban siya n'on. Na bugbog siya actually kaya nag panic ako. First time ko kaya na makita siyang gan'on! So i went down to his corner at...at pinagalitan siya." kwento niya habang tulalang naka tingin sa harap.

"Pi...pinagalitan? Pa...paano nangyare 'yon?" pa utal kong tanong.

"Uugghhh! I don't know, Sab. It just happened. Parang may tumutulak sa'kin na bumaba d'on at puntahan siya." saad niya then she paused for a second. Mabilis siyang umiling at huminga ng malalim. "Anyway, nanalo siya that day. After that, Lumabas na ako sa corner niya pero...pero sinundan niya pala ako. Pagkatapos n'on wala na. Bumigay na ako." dagdag na.

"Bumigay? What do you mean?! Ahh!! You mean you cried? Gan'on?"

"No, i was crying the whole time kaya given na 'yon." sagot niya tapos tumingin siya sa'kin. "Iba Sab, that time it was different. Parang everything got slow when he was in front of me. Yung parang walang ibang tao, kami lang?! Wala akong ibang narinig kundi siya lang. Yung gan'on?! Na gets mo ba ako?" dagdag niya habang niyuyuga pa ang balikat ko.