Chapter 27

1.4K 54 58
                                    



Scarlett's POV

(2 hours before the fight)




"Let me remind you again..if you ever..EVER tell anyone that—"





"Yeah, yeah!!" biglang singit ko kay Nathan. "I just can't...uugghh! Hahaha!"


"Shut up!" (Nathan)


"Okay, eherm! Uh—sorry..okay."





Nandito parin ako sa kama niya, hubo't hubad at aligaga sa lahat na nangyare. My god!! I can't believe that this happened!





Hindi ko parin ma isip na umabot na ako sa ganito. Dumating na ako sa point na nag sisisi na talaga ako dahil sa nangyare. I can't....i just can't!




"So? What are you thinking?" biglang tanong ni Nathan habang pinagdadampot ang mga basang damit ko sa sahig. Agad niya itong itinapon sa loob ng baniyo. Hindi ko nalang pinansin dahil na pa tingin na ako sa kaniya.




"Nothing.. May na realize lang ako." sagot ko sabay tulalang na pa yuko. Ilang sandali pa ay hindi ko na malayan na tumutulo na pala ang luha ko.



"Oh? Are you..are you crying?!" gulat niyang saad at agad lumapit sa'kin.



Sa gulat kong pag lapit niya ay mas lalo kong itinabon ang kumot sa katawan ko. Noong na pansin ni Nathan ang reaksiyon ko ay na pa hinto siya at dahan-dahang umupo sa kama.



"It's alright...I'm not gonna hurt okay?" kalmado at malambing niyang sabay habang nala ngiting naka titig sa'kin.



"M—Mag su-ot ka ng...ng damit please." pag uutal kong saad kaya na pa tingin siya sa sarili niya.




"Oh sh*t! Okay! Okay...sandali!" sagot niya sabay takbo papunta sa kaniyang walk-in closet at kumuha ng sando. Pag labas niya ay may damit na siya kaya agad siyang bumalik sa harap ko at umupo ulit sa kama.




"Care to share?" (Nathan)




"Do i look like a b*tch to you?" humihikbi kong tanong dahilan para nambilog ang mga mata niya.



"Huh? —well...uhh..yea—No! Nope! Nope!" pa iling niyang sagot.




"Nate naman!! Yung totoo!!"




"Oo nga! Well maybe sa ibang tao, pero sa'kin parang...parang hindi naman." sagot niya. "Scar, i don't know what really happened to you pero hindi ka naman ganito noong una kitang nakita." dagdag niya sabay tayo at umupo sa sofa sa harap ng kama.




Noong marinig ko ang sinabi niya ay mas lalo pa akong na iyak! Shit!!



"I don't know, Nate!! Hindi ko alam kung bakit ako nagka ganito! Parang wala akong natatandaan, hindi ko alam!! HINDI KO NA ALAM!!!" sagot ko sabay gulo ng buhok at tsaka pinag hahampas ko ang ulo ko.



"Hey!!! Tsk!! Uy! What are you doing!!" sigaw niya sabay lapit sa'kin at niyakap ako.



"I HATE MYSELF!!! I HATE MY FVCKING SELF!!!! I HATE EVERYONE!! I HATE POL FOR LEAVING ME!!! I HATE HIM!!! I HATE HIM!!!"



I screamed at the top of my lungs!! Just like that, i just snapped!! Hindi ko alam pero baka nasisiraan na ako ng ba-it! Parang ngayon palang kasi lumabas lahat ng galit ko, lahat ng galit sa sarili at sa kung ano na ako ngayon.



My Personal Bodyguard (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon