Chapter 15

1.5K 56 21
                                    



*Flash back*


"W-Where's mom, Rae?" tanong ko kay Raeden noong pag upo namin sa isang mamahaling restaurant.




Ngayon lang ako nakapag salita dahil sa buong byahe kanina ay wala akong imik. Tumatango lang ako sa mga kwento ni Raeden para hindi niya naman sabihin na hindi ako nakikinig. Pero ang totoo...hindi talaga ako nakikinig!





I'm still bothered of what just happened momments ago. I don't know why, but i can't get it off my mind!





Who the hell is Jenny?!!!!





Uugghh,  And the way he talked to Pol?! Ang landi!!! At si Polgencio naman.. Sumama naman ang loko!! Uughhrrr!! The nerve!!





(Oh my? For me?!) blah blah blah! Kakainis!!!





At kelan pa may nililigawan ni Polgecnio?!! Bakit parang biglaan naman kanina ang pag bigay niya ng flowers sa lokaret na 'yon?! Hindi niya manlang sinabi sa'kin nay may nagugustohan pala siya?!






(Ang galing ng discussion mo kanina sa history ah?!) G*ga!!! Malamang matalino si Pol eh! Ay nako!! Na iinis ako!! Ewan ko kung bakit pero na iinis talaga ako!!! Bwisit!!





"Scar?" (Raeden)





"WHAT?!!!" inis kong sagot. Shit! Nadala ako sa emosiyon ko. Tsk!






"Oh? Easy..may problema ba? Bakit parang ang lalim ng iniisip mo ah?" tanong niya.





"Ugh, tsk! Sorry ha? Marami lang akong iniisip." sagot ko sabay ngumiti ng bahagya. "So? Where's mom? Akala ko papunta na siya  dito?" dagdag kong tanong.





"Uh—about that..." sagot niya kaya mediyo nag duda na ako. "Actually, hindi naman talaga kasama ang mommy mo, gusto lang talaga kitang ma solo, na tayo lang." naka ngiti niyang dagdag.





"What?! Bakit ka nag sinungaling? You let me ditch my friends just for this?!! You know that i hate—"





"Sorry, i really just want to be alone with you, Scar." singit niya. Niligpit kona ang aking mga gamit at akma na sanang aalis pero bigla niyang hinawakan ang mga kamay ko.




"Nag sorry na ako, Scar. Grabe ka naman. Sorry na... Hindi na ma uulit." giit niya pa.




Bigla akong na awa sa mukha niya. Well, he looks sincere naman sa sorry niya kaya parang nag dadalawang isip ako.




"Mag dinner lang tayo then ihahatid na kita. Promise!" muling saad niya kaya na pa hinga ako ng malalim.




"Fine! But don't do that again, Rae. Wag mong idahilan ang mommy dahil you can ask me nicely naman eh!" sagot ko tsaka umupo na ulit.





"okay, okay.. Sorry na, Ito naman." muling saad niya dahilan para matigilan ako.





That's Pol's line! Palaging niyang sinasabi sa'kin 'yan pag nag bibiro siya. (Ito naman!) ugghh! Bwisit! Bakit siya ang iniisip ko nanaman?!





Stop!! Umalis ka muna sa utak ko Polgencion!! Alis!!





Few minutes later....






My Personal Bodyguard (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon