My Personal Bodyguard (Completed)

Chapter 30

Scarlett's POV

I'm so bored!!

Siguro naka dalawang mango shake na ako at limang tubig dito sa coffee shop. Hindi ko inubos ang kape nila dahil i really don't like the taste. Parang panis na kape!! Hindi ako ma arte pero i know kung freshly brewed ang kape or matagal nang naka tengga sa coffee maker. Believe me, i know!

Alam kong kanina ko pa dinidistorbo si Pol pero ewan ko ba bakit gustong-gusto ko na siya makita. At alam ko rin na baka isipin niya sobrang clingy ako pero what can i do?? I really can't control myslef! Charot! Haha! Wala lang, i just wanted to show him what i truly feel kung kasama siya. Yung parang ayaw konang humiwalay sa kaniya? Yung gusto ko oras-oras kaming magkasama? Na para bang gusto ko lahat ng oras niya sa'kin lang? Ang selfish ko noh? Pero ganiyan talaga eh! Those were the feelings that i kept for so long!! Mga nararamdaman ko noon na hindi ko ma sabi at ma padama sa kaniya. But now is different, now i can truly express myslef! Parang wala nang bakod na humahadlang sa'kin kaya bahala sila kung sabihin man nila na sobrang clingy ko kay Pol! Hell i care! I'm Happy with him! That's it!

The only thing that worries me is kung paano ko sasabihin sa parents ko. Hindi pa naman kami officially na kami ni Pol pero i can't hide it anymore. I know someday, somehow, malalaman din nila so i need to be ready for that, Especially my mom. I don't know what she'll react if malaman niya na Pol and i are getting along again. Bahala na! This time, hindi ko na hahayaan na malinlang niya nanaman ako! Basta! Hindi na pwede!

As i was about to take another glass of water ay na pansin kona si Pol na patawid sa kalsada. My heart starts pumping again, like so very fast! Hindi ko alam pero everytime that he's around, i felt so secured and most of the time happy and Overwhelming!

He was smiling noong na pansin niya akong tinititigan siya so i simply smiled back and waved a little.

Hanggang sa tumapat siya sa akin ay hindi na nawala ang mga ngiti niya kaya mas lalong lumalakas ang pag kabog ng dibdib ko. It's like my heart is shouting his name! Haha! Ang wierd ko noh? Pero believe me, kung mararamdaman niyo ang nararamdaman ko ngayon?? Isa lang ang ibig sabihin niyan... In-love na kayo guys! Hihi.

"Hi Sc—"

Hindi ko siya pintapos sa pag bati niya sa'kin dahil hinila ko na agad siya sa tabi ko sabay yakap sa braso niya, my god! Haha!

"Parang sabik tayo ah?" naka ngisi niyang saad. "Hindi naman ako mawawala eh." dagdag niya pero hindi ko siya pinansin. I'm just making myself comfortable sa braso niya. Hihi.

"Kamusta klase mo?" tanong ko.

"Uhggh! Ewan ko ba, parang hindi ako naka concentrate eh." (Pol)

"Bakit?!!" tanong ko agad. "Yiiie! Iniisip mo'ko noh?!!" dagdag ko pa

"Hahaha! Konte!" sagot niya tapos nginisi-an nanaman ako.

"Ay grabe, konte lang pala!! Psh!"

"Hoy!!" sambit niya sabay pitik sa noo ko. "Palagi kitang iniisip noh! Hindi rin kasi ako mapalagay na mag-isa kalang dito." dagdag niya.

"Okay lang naman ako ah? Diba sabi mo safe naman dito? Oh? Safe naman ako!"

"Ehhh! Tsk! Kahit na..iba kasi pag nakikita kita. Next time wag mo nalang akong hintayin ha?" (Pol)