Dolunayda Vals

okuyanlara açık mektup

Umutlarım ve hayatım farklı kırılmalar yaşadı. Uygulamayı sildim, hesabı kendi içimde kapattım, şifreyi unuttum ama hikayeyi silmeye içim el vermedi. Benim kadar okuyanların da emeği vardı üzerinde. Benim için bir günlüktü bu kitap, iyi günümü kötü günümü hasta günlerimi umutlarımı hayallerimi ve daha nicesini gömdüm içine. Yayınlarken uyandım, insanlar ruhumun için görür diye. Kimseye haber vermeden sessiz sedasız yayımladım. Sayılar üzerinden yargılandım en sonunda daha fazla güçlü davranamayacağımı fark ettim. Öksüz bıraktım. İçimde kocaman bir yara açtı, yıllardır olduğu gibi hala her anı ve devamını hayallerimde yaşatmaya devam ediyorum. Fakat son zamanalarda rüyalarıma daha çok girer oldu her bir karakter. Merak ediyorum, hala okumak isteyeniniz, benimle birlikte hikayeyi tekrar ayağa kaldıracak olanınız var mı? Hikayeyi destekleminizi açık açık rica etmedim hiçbir zaman ama bunu benimle beraber canlandıracak birileri çıkar mı acaba?