Four-year-old Wang YiZhan (Extra)

22.6K 2.4K 140
                                        

Zawgyi

ဝမ္ရိက်န္႔ေလး ေလးႏွစ္သားအရြယ္~

သုံးႏွစ္ျပည့္မွ စကားစေျပာေပမယ့္ ေလးႏွစ္သားဝမ္ပိစိရဲ႕ စကားမ်ားနိုင္စြမ္းက ေရွာင္းက်န႔္ကိုပါ လက္ဖ်ားခါသြားေစတယ္။
သာမန္ကေလးေတြထက္ကို စကားေျပာေနာက္က်တာေၾကာင့္ လုံးေထြးေနတဲ့ မပီကလာပီကလာ အသံေလးဟာ ဝမ္အိမ္ေတာ္မွာ မၾကားခ်င္မွအဆုံး။

"ပါပါးတိယား ညက ဒီဒီ့ဖုန္းထဲမွာ တားတား ရွိုင္ကယ္ေမာင္းတာ"

ဝမ္ပိစိက ဆိုင္ကယ္အ႐ုပ္ေလး ရင္ဘတ္မွာပိုက္လို႔ သူဆိုင္ကယ္ ေမာင္းတဲ့အေၾကာင္း ပါပါးကို ႂကြားေနတာ။ ေရွာင္းက်န႔္ ႏွာတစ္ခ်က္ မႈတ္ရင္း အံႀကိတ္လိုက္တယ္။

"က်စ္! ဒီေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ့ ဝမ္ရိေပၚကေတာ့"

စိတ္တိုတဲ့ အရိပ္အေယာင္ေပၚေနတဲ့ ပါပါးကို ဝမ္ပိစိက ေခါင္းေလးငုံ႔ၿပီး မ်က္လံုးေလးလွန္ရင္း ခိုးၾကည့္တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ပါးစပ္ကေလးကို လက္ေသးေသးေလးနဲ႔ အုပ္ၿပီး တစ္ခုခုကို သတိရသြားသလို အမူအရာနဲ႔။

"တြားပါၿပီ ဒီဒီက ပါပါးကို မေျပာရဝူးလို႔ မွာထားတာ"

ေျပာၿပီးတာနဲ႔ လံုးခနဲ တန္းၿပီး လွည့္ေျပးေတာ့တာ။ အလည္ေလးက သူအဆူခံရမွာေတာ့ ေၾကာက္တယ္ ထင္ပါရဲ႕။

"ဝမ္ရိေပၚ !! ငါမင္းကိုဘယ္ႏွခါေျပာရမလဲ ဟမ္!! ကေလးကို ဖုန္းေပးမေဆာ့ပါနဲ႕လို႔!! ကေလးကအရမ္းငယ္ေသးတယ္ မ်က္လုံးထိခိုက္မယ္ေလ"

"ပိစိက အရမ္းပူဆာတာနဲ႔ ဟီး"

"ဘာမွလာမရယ္ျပနဲ႔ မင္းတို႔ သားအဖေတြ တူတူပဲ၊ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ရရင္ အတိုင္ေဖာက္ညီေနၾကတာ"

ေ႐ွာင္းက်န္႔အခုမွ မားကုိ ကိုယ္ခ်င္းစာမိသြားတယ္။
သူငယ္ငယ္ကလည္း ပါးနဲ႔အတူ မားမႀကိဳက္တာေတြ ခိုးလုပ္တိုင္း မားက အျမဲစိတ္တိုေနက်။ အဲ့တုန္းက မားရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို မေတြးမိေပမယ့္ အခုမွ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဝဋ္လည္ေနၿပီ။

ဝဋ္ေႂကြး႐ွိသမ်ွ ခံဦးေပါ့ကြာ။

"ပိစိေလးက ေနာက္ႏွစ္ဆို ေက်ာင္းထားလို႔ေတာင္ရၿပီေနာ္"

ɴᴏᴛɪᴄᴇ ʏᴏᴜʀ ᴍɪɴᴅ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈDove le storie prendono vita. Scoprilo ora