NYM-7

24.9K 2.3K 81
                                    

Zawgyi

နာရီေမာ့ၾကည့္လိုက္ သက္ျပင္းခ်လိဳက္နဲ႕ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္ကို ေဒၚႀကီး ၿပဳံးစိစိနဲ႕ စပ္စုၾကည့္လိုက္တယ္။

"သခင္ေလးဝမ္ကို ေစာင့္ေနတာလား က်န႔္က်န႔္"

အရွိုက္တည့္တည့္လာထိေသာ ေဒၚႀကီးရဲ႕ အေမးေၾကာင့္ ေရွာင္းက်န႔္ အီး အဲ ေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာ။
တစ္လဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုကုန္ဆုံးၿပီးတဲ့ေနာက္ ရိေပၚရဲ႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတြကို ေရွာင္းက်န့္ မသိမသာ ေမွ်ာ္တတ္လာၿပီ။ ဒါကို ေဒၚႀကီးကလည္း ေကာင္းေကာင္း ရိပ္မိတယ္။

"မေစာင့္ပါဘူး ျပန္မလာေလ ေကာင္းေလပဲ"

မ်က္ေစာင္းထိုး၊ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္ကာ စူပုတ္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္ေဘးကို ေဒၚႀကီးဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။
ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ေရွာင္းက်န႔္နဲ႕ ေဒၚႀကီး ပိုၿပီးတရင္းတႏွီးရွိလာတယ္။

မိဘအ႐ြယ္လည္းျဖစ္တဲ့ ေဒၚႀကီးက ေရွာင္းက်န့္အတြက္ေတာ့ မာမားတစ္ေယာက္ ထပ္ရလိုက္သလိုပဲ။

"က်န႔္က်န႔္ေလးက လိမၼာတဲ့ကေလးမွန္း ေဒၚႀကီးအစတည္းက သိၿပီးသား"

ဆိုလိုရင္းကို မေျပာေသးခင္ စကားပလႅင္ခံလာတဲ့ ေဒၚႀကီးကို ေရွာင္းက်န့္ကလည္း ယုန္သြားေလးေတြ အထင္သားေပၚလာတဲ့အထိ ၿပဳံးျပတယ္။

"သခင္ေလးဝမ္အေပၚကိုေတာ့ အဲ့ေလာက္ထိမဆိုးပါနဲ႕လား က်န႔္က်န႔္ရယ္"

ၿပဳံးရယ္ေနတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္ႏႈတ္ခမ္းေလး ခ်က္ခ်င္းအသက္မဲ့သြားတယ္။ လက္သီးႏွစ္ဖက္ကို တင္းေနေအာင္ဆုပ္ထားၿပီး မ်က္လုံးေထာင့္ေတြပါ ရဲတက္လာတဲ့ ေရွာင္းက်န႔္က ရိေပၚကို မုန္းေနေသးတယ္လို႔ သူ႕စိတ္သူညာေနတုန္းပဲ။

"သူကြၽန္ေတာ့္ ဘဝကိုဖ်က္ဆီးခဲ့တာေလ၊ အရာအားလုံးကို ကြၽန္ေတာ့္ဆႏၵမပါဘဲ သူ႕စိတ္တိုင္းက်ႀကီးပဲ ဖန္တီးခဲ့တာ၊ ပါးတို႔ကုမၸဏီကိုေရာ သူပဲအတင္းသိမ္းပိုက္ထားတာ၊ အဲ့ဒီ့လူယုတ္မာကို ကြၽန္ေတာ္ေသေလာက္ေအာင္ မုန္းတယ္ ဟင့္"

မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ေရွာင္းက်န႔္ကို ေဒၚႀကီးက တယုတယ ရင္ခြင္ထဲထည့္ေပးထားတယ္။ ေက်ာျပင္ေလးကို ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္ေပးၿပီး ေရွာင္းက်န႔္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကိုလည္း နားလည္မႈအျပည့္ေပးတယ္။

ɴᴏᴛɪᴄᴇ ʏᴏᴜʀ ᴍɪɴᴅ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈحيث تعيش القصص. اكتشف الآن