Luhan gözlerini açtığında güneş ışıklarının içeriyi aydınlattığını görünce gözlerini yeniden kapatıp sevgilisine doğru daha fazla sokuldu. Yüzünü diğerinin boynuna doğru gömdüğünde Minseok da uyandı.
"Luhan sabah olmuş hadi kalkalım." dedi gözlerinin yarısı tam açılmamışken.
"Imm.. daha alarm çalmadı zamanımız var." dedi sevgilisine daha sıkı sarılarak sonra ekledi "Hani bana Luhan demeyecektin kaç gün oldu hala bekliyorum."
"Tamam biliyorum.. düşünüyorum sürekli ama hala aklıma hiçbir şey gelmedi."
"Eğer en kısa sürede bulmazsan bir şeyler ben senin adına düşündüm bile ona göre."
"Ne düşündüğünü sormak istemiyorum, eminim benim kesinlikle hoşlanmayacağım şeyler."
"Sormasan da benim söyleyeceğimi biliyorsun.. Mesela... 'Sahibim' diyebilirsin." dedi pis pis sırıtarak.
Minseok gözlerinin devirdi. "Saçmalama sınırının ne olduğunu çok merak ediyorum. Ben senin hayvanın ya da bir eşyan mıyım? Neden 'Sahibim' diyeyim ki?"
"Çünkü sen benimsin.. hem bunu sürekli söylersen çevrendekiler, özellikle o cadılar senin bana ait olduğunu unutmazlar.. bence süper bir fikir eğer bu akşama kadar bir şey bulamazsan bunu istiyorum."
"Emin ol bu akşama kadar bulmuş olurum asla o saçma şeyi söylemeyeceğim." dedi Minseok yataktan kalkıp dolaba doğru yönelirken, diğeri ise ellerini kafasının altına koymuş yatakta uzanarak sırıtıyordu.
-------------------------------------------------
Minseok şirkete geldiğinden beri düşünüyordu. Luhan'a nasıl seslenmeliydi? Eğer bir şey bulamazsa sevgilisinin saçma isteklerinin gerçekleşeceğini biliyordu, çünkü daha önce bunu defalarca yaşamıştı.
Kendi kendine düşünürken farkında olmadan yüzü şekilden şekle giriyordu. Bazen suratını ekşitiyor, bazen aptalca gülümsüyor, bazense kafasındaki saçma düşüncelerini kovalamak ister gibi kafasını iki yana sallıyordu. Bunu gören arkadaşları onun için endişelenmeye başlamışlardı.
"Hey, Minseok iyi misin?" diye sordu Lay.
Minseok şaşkınlıkla suç işlerken yakalanmış bir çocuk gibi baktı arkadaşına "E-evet i-iyiyim. Neden sordun?"
"Tuhaf davranıyorsun çünkü farkında mısın bilmiyorum ama kendi kendine saçma hareketler yapıyorsun.." dedi Baekhyun.
"Evet patron sonunda Luhan yüzünden kafayı yediğini düşünmeye başlamıştım." dedi Chanyeol, diğerleri de gülerek onayladı.
Minseok utangaç bir şekilde gülümseyip kafasını hafifçe eğerek konuştu. "Üzgünüm sadece bir problemim var ve ne yapacağımı düşünüyordum?"
"Sorun ne?" diye endişeyle sordu hepsi birlikte.
"Luhan'a söz verdim artık adıyla seslenmeyeceğim romantik bir şeyler söyleyeceğim diye ama aklıma hiçbir şey gelmiyor."
Arkadaşlarının üçü birden boş bir ifadeyle baktılar duydukları karşısında.
"Yani bu mu problem ben de önemli bir şey sandım." dedi Baekhyun.
"Patron sanırım Luhan ile birlikte yaşamak sana iyi gelmedi giderek ona benzemeye başladın." Chanyeol gülmemek için dudaklarını ısırıyordu.
"Ben de katılıyorum önceden böyle şeyleri kafana takmazdın hep işi düşünürdün baya değiştin, nerde o 'iş yerinde sadece iş yapılır.' diyen Minseok.." dedi Lay dalga geçerek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senden Nefret Ediyorum
FanfictionEXO Fanfiction Çift: Xiuhan Tür: Romantik komedi (olduğu kadar :P)