Yeni günün ilk ışıklarıyla birlikte Adam kasabaya doğru yol alırken Lâ'nın sorularını düşünüyordu. Ahelia'nın ismini duymuş ama kendisini hiç görmemişti. Zavebe ise daha önce hiç duymadığı bir isimdi. Ve kim olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. " yaşlı orman kadını bizden bir şeyler saklamaz sanırım" diye geçirdi aklından. Kasabaya girdiğinde fikrini değiştirip önce kiliseye gitmeye karar verdi. Bir gün önce olanlar hakkında onunda anlatmak istedikleri olabileceğine inanıyordu.
- Günaydın Peder Petrus.
Peder Petrus, Adam'ı karşısında görünce şaşırmıştı.
- Günaydın Adam. Hangi rüzgar attı seni buralara? İşin olmadıkça kasaba yolunu çok fazla seven birisi değilsin.
Adam, kilisede cemaatin oturduğu sıralarda dua eden birkaç kasabalının yanından geçip Peder Petrus'un yanına geldi.
- Sizinle biraz konuşabilir miyiz?
- Tabiki, odama geçelim istersen.
Peder masasına oturup iki elini birleştirdi.
- Evet Adam, seni can kulağı ile dinliyorum.
- Dün, neden olanları tam olarak anlatmadınız bana.
Peder bu soruyu beklemiyordu. "Zavebe, sen ve lanetin yine dönmeye başladı başımın üstünde." diye geçirdi içinden. Eliyle, oturması için karşısında ki sandalyeyi işaret etti.
- Bak Adam, burası Tanrı'nın evi ve ben ömrüm boyunca O'na olan inancıma sadık kalma yemini etmiş bir kişiyim.
Sonra elini yukarıya kadar kaldırıp
- Kendisi de şahittir ki dokuz yıl öncesine kadar sadakat çizgimden bir karış bile sapmadım. Bu kasaba da bir ilahi bir günah işlendi Adam ve ben çare için bana sığınan kadına yardım edemedim. İnsan olarak beni, bizi aşan şeylerle sınav oldum. Ve kaybettim.
- Söylediklerinizin dün olanlarla ne alakası var?
- Hikaye çok uzun Adam. Ben yıllar önce sessiz kaldığım bu olaydan sonra, küçük bir kızın seneler sonra karşıma çıkıp, gözlerimin içine bakarak sorular sorabileceğini hiç düşünemedim. Tanrı'nın adalet çarkının seslerini duymayı unuttum.
- İnanın peder, hiçbir şey anlayamıyorum.
Peder ayağa kalkıp iki elini arkasında birleştirdi ve odasının penceresine doğru yürümeye başladı.
- Sen Adam, Eva ile evlenmeden önce de kasabada fazla yaşamayı tercih etmeyen bir insandın. O yıllarda burada olan olayları bilmemen normal. Hatırlarsan yıllar önce Aegina, Eva ve sana bu kızı emanet ederken "uzaklaşın bu kasabadan" demiştim.
O sırada kapı çaldı. Peder Petrus, kilisede zangoçluk yapan çocuklardan biri olabileceğini düşünüp kapıyı açmadan yüksek bir sesle "Çocuklar biraz meşgulüm, siz bahçedeki çiçekleri düzenleyin. İşim bittiğinde gelirim yanınıza.." dedi ama kapı bir kez daha çaldı. Peder bu kez kapıya kadar gelip hafifçe araladı oda kapısını.
- A... ama sen?
- Hiç şaşırma Peder Petrus.
Adam, gelenin kim olduğunu göremediği için meraklanmıştı. Peder Petrus, Adam'a doğru şaşkın bakışlarla dönüp baktı.
- Sanırım bugün bütün sorularına cevap alabileceksin Adam.
Adam merak dolu gözlerle bakarken peder kapıyı açıp misafirini içeriye davet eden bir el hareketi yaptı. Asasının çıkarttığı tık tık sesleri eşliğinde yavaş adımlarla içeriye giren Aegina'ydı.
