Guess Who Fucked Up

Τα στέκια

Νεφέλης POV

Αχ αυτό το μάθημα μου έβγαλε την ψυχή!Είχα τρία τελευταία κύτταρα στο κεφάλι μου που προφανώς χόρευαν τσάμικο και αυτά με εγκατέλειψαν... ωχ μάνα μου!!
Πωπω ποτέ πήγε κιόλας 12.00 τα κορίτσια θα με κραξουν. Πέρασα μέσα από την πλατεία φουριοζα και ανέβηκα τρέχοντας την μεγάλη λεωφόρο προκειμένου να φτάσω εγκαίρως στο ραντεβού μας

Μπαριστα:Βρε καλώς την κούκλα τι θα πάρεις σήμερα?

Νεφέλη:Μία από τα ίδια..

Μπαριστα:Ένα tropical harmony έφτασε αμέσως...

Αφού παρέλαβα το δροσιστικό μου τσάι πήγα και έκατσα στο συνηθισμένο τραπέζι μας μαζί με τα κορίτσια.Απο την πρώτη μέρα που πατήσαμε το πόδι μας σε αυτό το μαγαζί (που παρεμπιπτόντως είναι το coffee island) κατσικοθηκαμε στο τραπέζι μπροστά στην τζαμαρία. Από εκεί μπορούσαμε να παρατηρήσουμε ανενόχλητες τις αλλαγές των εποχών και να τσεκάρουμε την κίνηση στο κέντρο της πόλης. Το φθινόπωρο το τοπίο έπαιρνε ένα γλυκό πορτοκαλοκιτρινο χρώμα και τα φύλλα ανέμιζαν ρυθμικά με τον άνεμο .Τον χειμώνα μέσα από την θεόρατη τζαμαρία σε νανουριζε ο χορός των χιονονυφαδων που έπεφτα απαλά και μαζί τους έπαιρναν κάθε έγνοια σου, υπνοτιζοσουν από τα εκατοντάδες χριστουγεννιάτικα λαμπάκι που κρέμονταν από τις αντικρινές βιτρίνες των καταστημάτων...

Φαίδρα:Γη καλεί Νεφέλη, επαναλαμβάνω γη καλεί Νεφέλη ΟΒΕΡ!!

Ρεα:Ααα καλά κάτσε...

Νεφέλη:Αουυυυ...Ήταν ανάγκη να μου πατήσεις φάπα...Μπορούσες απλά να φωνάξεις!!

Αχ ακόμα πονάω αμάν και αυτή η Ρέα μην με παρεξηγείτε την λατρεύω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο αλλά ρε γαμωτο με έχει σακατεψει αυτή η κοπέλα!!

Ρεα:Αμ δε τόση ώρα σε φώναζα, έπρεπε να πάρω πιο δραστικά μέτρα.

Φαίδρα:Δε μου λες που ήσουν χαμένη εσύ κοπελιά και χάζευες το υπερπέραν?!

Αφού σωριάστηκα και εγώ στην καρέκλα μου και βυθίστηκα στην μαλακή της επένδυση, ξεφυσηξα δυνατά και ένιωσα ένα τεράστιο φορτίο να φεύγει από τους ώμους μου.
Πάντα όταν είμαι τα κορίτσια νιώθω τόσο ελεύθερη, σαν να μην μπορεί να με αγγίξει τίποτα κακό,σαν να είναι οι άγγελοι μου!!

Νεφέλη:Ρε κορίτσια είναι η τελευταία χρόνια φέτος που θα είμαστε όλοι μαζί σαν παρέα, μετά θα γίνουμε ένα σαρδάμ. Άλλος εδώ άλλος εκεί. Κάθε πότε θα βλέπουμε ο ένας τον άλλο? Και αν ξεχαστούμε και δεν βρεθούμε ποτέ πώς....

Ρεα:Έλα ρε χαζούλι μου μην αγχώνεσαι για τέτοιες λεπτομέρειες
Εξάλλου όλα καλά θα πάνε

Φαίδρα:Θα σε αφήναμε εμείς ποτέ μοναχουλα σου και θα στερηθούμε εμείς την ξεστοχισμενη παρουσία σου

Φαίδρα+Ρεα:Πότε των ποτών!!

Πάντα με κάνουν να γελάω.Κατα έναν περίεργο τρόπο κάθε φορά που είμαι νταουνιασμενο είναι σαν να βρίσκουν ένα μαγικό κουμπί και κλικ..
Δεν μπορώ να κρατάω μούτρα!Περίεργα πλάσματα μια κατηγορία από μόνα τους.

Ρέα:Λοιπόν αφού θεραπεύτηκε η μις κατάθλιψη από δω, έχω νέα να σας πω.Σημερα θα βγούμε για φαγητό με την οικογένεια της κολλητής της μαμάς μου και θα είναι αυτό το αγόρι που σας έλεγα

Φαίδρα:Κανόνισε να κάνεις καμία κουτσουκελα να το μάθει ο Αχιλλέας να ψαχνόμαστε.

Νεφέλη:Εγώ πάω στοίχημα πως θα είναι ένα ακόμα επαλιοτικο σνομπ κολοπαιδο και ότι θέτε πείτε!

Ρεα:Ρε κορίτσια μην υποβάλλετε και οι δύο. Πρώτων τον Αχιλλέα τον λατρεύω και δεν παίζει ποτέ να του έκανα κάτι τέτοιο και δεύτερον τον έχω γνωρίσει και είναι σούπερ ευγενικό άτομο άσε που έχει και την Σαντρουλα.

Φαίδρα: Καλα σανρουλες εγώ φεύγω γιατί έχω μαθηματακι θα σας δω το βράδυ υποθέτω!

Αφού αγκαλιαστήκαμε και ματσ μουτσ και 50 τα λέμε μετά κτλ κτλ φύγαμε όλες στις δουλειές μας. Εγώ να πω την αλήθεια δεν είχα και τίποτα να κάνω.Αφου έκοψα άπειρες βόλτες πάνω κάτω στα μαγαζιά αποφάσισα να πάω σπίτι...

Ωχ το ξέχασα πρέπει να...

ΡΕΑ

ΦΑΙΔΡΑ