fiesta ala taratsa

34 1 2
                                    

{Flashback η συνέχεια}

Απόλλωνα POV

Δεν το πιστεύω, αυτή είναι και είναι μπροστά μου, μπορώ να την αγγίξω, μυρίζω το άρωμα της...
Είναι η κοπέλα που είδα στα ΚΤΕΛ να κλαίει ολομόναχη!

Ξεκίνησα από το σπίτι μου βαριεστημένος, με τα χίλια ζόρια πήρα τον πισινό μου και ήρθα στην κάβα του Λεω για να κάνω μια χάρη στην Ρέα, μια κοπέλα που πρόσφατα γνώρισα αλλά φαίνεται συμπαθής,για να είμαι ακριβής πρέπει να είναι εγώ στην θηλυκή μου έκδοση...
Εν πάση περιπτώσει, την βρήκα και την έχω εδώ κοντά μου, μόνο εκατοστά μακριά...!!!

Νεφέλη:Αμμμ θα συνεχίσεις να με κοιτάς για πολύ ώρα σαν να είμαι από άλλων πλανήτη ή θα πάμε τα ποτά πάνω.
Θα έχουν ψιλοχοντρο φρίξει οι άλλοι χωρίς τον αλκοόλ τους...

Απόλλων:Εεε Ναι ναι συγγνώμη...

Την είδα που κρυφογέλασε, και γιατί όχι άλλωστε, είναι τόσο όμορφη όταν γελάει, τα μάτια της λάμπουν και φωτίζουν ακόμη πιο πολύ το ήδη τέλειο πρόσωπο της!!!

Ν:Ααα καλά μόνη μου θα τα φορτώσω τα καφάσια...

Α:Εεε τώρα, τώρα πάω

Μα τι χαζός, δεν μπορώ να καταλάβω τι στο καλό με έχει πιάσει, εγώ δεν τα κάνω αυτά...συνήθως...υποθέτω...
Αχ τι κάνουμε για δύο μάτια εμείς οι ερωτευμένοι...

Αφού φορτώσαμε τα καφασια με τους τόνους αλκοόλ στο πορτ μπαγκαζ του αυτοκινήτου, ξεκινήσαμε επιτέλους για αυτό το αναθεματισμένο πάρτι,
Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, μάλλον θα περάσω πολύ καλύτερα από ότι πίστευα...!

Ν:Λοιπόν για πες σε ποιο λύκειο πας και δεν σε έχω πετύχει ποτέ και πουθενά..?

Α:Αμμ σε ΕΠΑΛ πάω...

Ν:Ααα καλό και αυτό, και τι ειδικότητα πήρες;

Α:Είμαι στους μηχανολόγους...

Ν:Είσαι και εσύ κολλημένος με τα αυτοκίνητα να υποθέσω...

Α:Εεε λίγο πολύ...

Ν:Ναι πλάκα έχουν...

Αχ πραγματικά πρέπει να είμαι τέρμα καμένος... Η κοπέλα προσπαθεί να είναι ευγενική μαζί, κάνοντας ερωτήσεις για να σπάσει τον πάγω και εγώ δεν θυμάμαι ούτε το όνομά μου...
Όχι τίποτα άλλο θα με περάσει για κάνα ψιλομυτη σνομπ που απαξιώ να της απευθύνω τον λόγω...αχχχ

Νεφέλης POV

Αμμμ είμαστε εδώ και 10 λεπτά στο ρημάδι το αυτοκίνητο και έχουμε σταυρώσει δύο λέξεις μόνο...
Τελεία τζάμπα χάνω τον χρόνο μου ότι να ναι είναι ο άνθρωπος...
Εγώ τουλάχιστον προσπάθησα να είμαι ευγενική...αυτός ούτε το όνομά μου δεν θα με ρωτούσε αν δεν του το έλεγα...

Guess Who Fucked Up Donde viven las historias. Descúbrelo ahora