{FLASHBACK} 10 Αύγουστου
Νεφέλης POV
Τηλεφωνική κλήσης: Νεφέλη-Ρεα
Ν: Λοιπόν για πες ρε κορίτσι τι αποφάσισες για σήμερα;
Ρ:Βασικά λέω να εφαρμόσω την γνωστή σε όλους μας τακτική
Ταράτσα...Ν:Εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει
Ρ:Εμμ δε με λες τι θα πιούμε;;;
Ν:Εμένα Ρωτάς βρε βλαμμένο,δικά σου είναι τα γενέθλια...
Ρ:Αχ θα θα θα θα σε χτυπήσω με το πατζούρι, όχι όχι καλύτερα με την μπαλκονόπορτα, γράψε λάθος με το μπαλκόνι ολόκληρο ρε θα σε χτυπήσω μπας και πάρεις μπρος...
Ν:Ναι Ναι κι εγώ σε αγαπώ ζωγκολο της κακιάς ώρας αλλά δεν το κάνω θέμα...
Ρ:.....
Ν:Αμμμ δεν με λες;Ποιους θα καλέσεις τελικά!;
Ρ:πάνω κάτω το βασικό κρου και κάνα δυο αλλά παιδάκια τα οποία είμαι σιγουροτατη πως θα συμπαθήσεις
Ν:Εεεε ξέρεις ότι απευθύνεσαι στον πιο ευεξαπτο άνθρωπο στον πλανήτη,που τυχαίνει ταυτοχρόνως και αρκετά αντικοινωνικό ών...εγώ απλά υπενθυμίζω....
Ρ:Ναι αλλά επειδή είναι και αυτό αντικοινωνικό ών θα ταιριάζετε..
Ν:Έλα μου...για κάτσε δύο λεπτά ποιο ζοντοβολο θα μου φέρεις...
Ρ: Εμένα μεεεε φωνάζουν τώρα να κάνω μπάνιο το κουναβι που δεν έχω,
Τα λέμε μετά, μπαιιΝ:Εεεεεε κάτσε κάτσε περίμενε, τουλάχιστον πες μου ώρα και μέρος
Ρ:Όταν τα βρω θα σου πω...
Ν:Τι εν-
Τουτ τουτ (Τέλος κλήσης)
Αχ ώρες ώρες νιώθω μια ακαταμάχητη ανάγκη να την στραγγαλίσω, αλλά μετά σκέφτομαι ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς την εκνευριστική παρουσία της...
Εν το μεταξύ, για να πάρετε μια γεύση απο την κατάσταση με την οποία έρχομαι αντιμέτωποι σε καθημερινή βάση, σήμερα είναι το πάρτι των γενεθλίων της και η κοπελιά από εκεί δεν έχει αποφασίσει που θα πάμε, τι ώρα θα βρεθούμε, δεν ξέρει καν τι θα βάλει (πιθανότατα το βρακί με τις καρδούλες, δύο ανόμοιες κάλτσες και μια ζακέτα για να χαρεί η ελληνίδα μάνα)
Ουφ τέλος πάντων η ώρα είναι ήδη 7.00 και εγώ πρέπει να αρχίσω να ετοιμάζομαι, γιατί θα με πάρει σε λίγο η άλλη η τρελή και θα φωνάζει που σκατα είσαι δεν έχω τίποτα να φορέσω...(ψεμαααα)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Guess Who Fucked Up
Genç KurguΕίναι και κάτι επιλογές ρε παιδί μου να χεις να μετανιώνεις... Πώς μου ήρθε ότι θα μπορούσε κανείς να με αγαπήσει ποτέ...?! Και βαλίτσα να ήμουν λιγότερες φορές θα με είχαν αδειάσει, αλλά τι να σου κάνει έτσι είναι η ζωή ή μήπως....Όχι!? ...