DAY WITH YOU

prologue

May mga bagay na mahirap paniwalaan, hindi mo alam kung totoo ba yung mga sinasabi ng mga kasama mo, hindi mo alam kung ano naba talaga yung totoo o hindi...

Paano kung isang araw malaman mo na gawa-gawa lang pala lahat nang nakikita mo...

Magtitiwala ka pa ba?

Pero paano kung mahanap mo yung totoong tao para sayo...

PAG-IBIG NGA BA TALAGA ITO?

O LARO LARO LANG ANG LAHAT NG ITO?

Sabi Nila ang puppy love daw ay parang crush lang is an informal term of feelings of romantic or platonic love, para bang laro laro lang ang Lahat na para bang Walang tumatagal sa relasyong iyon.

Because I know this puppy love they don't exist.

I'm SUNNIVA EAMES FLORIAN.
.. 

MARAMING MAKIKITA

MARAMING MAG BABAGO

MARAMING MANGYAYARE

MARAMING MASASAKTAN

yan si sunniva eames florian hindi mag papatalo sa sino man...


-------

'SUNNIVA'S POV'

I can't live like this anymore!
 

simula nung namatay si papa lalong nag iba si mama at mas naging dragona pa siya, kulang nalang umusok yung ilong niya eh! lagi nalang niya ako pinag babawalan, pinapagalitan, sinasaktan! hindi ba pwede mabuhay nalang nang normal? Hindi naman niya ito ginagawa sakin dati. and now? i can't really imagine to the earth. i wish that papa is alive. but i know that never been happened.

parang hindi ko nga naranasang maging malaya! hindi ko naranasang makuha ang gusto ko pano pa ba ang kalayaan ko? lumabas lang saglit, ipagbabawal niya. Aba kung ganito lang naman pala lagi ang mangyayare, Ayoko ko na. nasasakal na ako e:<< feeling ko may kulang sakin. feeling ko hindi ako kumpleto pero hindi ko alam kung ano ba ang nawawala. Oo nasaktan na ako before pero hindi yung rason para maging kulang ako. dahil dati ko pang tanggap na wala na siya sa buhay ko! GAGO siya eh! iniwan niya ako.

tumungo ako sa veranda ng kwarto ko at tumanaw sa labas ng dambuhalang gate namin, dati nakakalabas ako sa bahay namin, pero now? ni makaapak nga lang sa may damuhan sa labas pinagbabawal sakin. 

at sa pag tanaw ko, isang desisyon ang nabuo sa isip ko. what if umalis ako dito sa bahay ng walang niisang pasabi? may mag lalayas ba ng mag sasabi? diba wala naman? 

kailangan kong Umalis.

tama! aalis ako lalayas ako dito, dahil sawang sawa na ako dito.

dali-dali akong pumunta sa kwarto ko at agad ni lock ang pintuan at kumuha ng bag na sakto sa onting gamit na dadalhin ko. well, mag paplano at maglalayas narin naman ako edi lulubslubusin ko na.pwede akong mag benta ng mga maayos ko na damit at magaganda kong alahas para naman may pangkain ako diba? syempre, dapat ganito ka katalino pag maglalayas ka. hindi yung mag lalayas kalang tas hindi mo alam kung saan ka pupunta, hayyst mali yon.

tinago ko muna yung backpack ko, baka kasi may makakita pa. mahirap na! Sunod ko namang ginawa, kumuha ako ng tatlong kurtina at pinag buholbuhol ko para sa pag takas ko sa bintana mamaya. e nasa fifth floor panaman ang kwarto ko, alangan namang talunin ko yun edi na puruhan pa ako.

saktong-sakto ang oras na pag alis ko dahil 12:00 am na ng hating gabi 'AM' nga diba?

nang matapos akong mag buhol-buhol ng kurtina agad ko rin muna yun inilagay sa isang tabi para hindi makita dahil sakto naman na may papalapit sa kwarto ko kaya dali-dali akong humiga sa kama ko at nag taklob ng kumot at saka nag tulog-tulugan.

"ate, gising ka pa?"boses ng kapatid kong babae

na rinig ko ang pag kalansing nang susi at kasabay nun ang pag bukas ng pintuan

"ate?"

bawat yabag ng paa nya isang kabog din sa dibdib ko

"celestina! lumabas ka diyan at ang ate mo ay tulog na"ang boses na yun ay alam ko dahil 'yun' ang mama ko at hindi na ako mag tataka pa kung sino yun 

rinig ko naman ang pag kalabog ng paa dito sa kwarto ko at rinig din ang pag sara ng pinto, kaya sapat na yun para makahinga ako ng maluwag-luwag

napatingin ako sa oras 12:20am na pala kaya dali dali ko nang ginawa ang plano ko

tinali ko na ang kurtina na pinag buhol-buhol ko sa ilalim ng kama at agad itinapos sa may labas ng bintana 

okay. this is it, paalam bahay, paalam kwarto mamimiss  ka ng may ari sayo, paalam dating buhay.

sumampa na ako sa railing at hinawakan ang kurtina at saka nag lambitin pababa, habang pababa ako ng pababa hindi ko maiwasang ma excite ng sobra dahil second time toh.

dahan-dahan akong umalis sa kurtina at hindi na maiwasang makaapak sa labas ng lupa 

'Ganito pala yung feel ng malaya ka?'


walang magagalit, walang huhusga kung sino ka, hindi kana iingayak at mag mumukmok sa kwarto.

wala na ako sa loob ng gate namin dahil umakyat ako sa isang puno na kaya kong akyatin at tumalon papalabas, nagkasugat pa ako pero hindi ko pinansin ang sakit.

at sa huli, pinagmasdan ko lang ang kabuuhan ng aming bahay at hindi ko na maiwasang lumuha.

"ang tahanan na dating kay saya nung andito ka pa papa, ngayon tahanan na ito ng pighati at galit nang nararamdaman ko, paalam."usal ko bago ako tuluyang umalis

                                                                           
          
       🧡 T 🧡O 🧡B 🧡E 🧡C 🧡O 🧡N 🧡T 🧡I 🧡N 🧡U 🧡E 🧡

                                                                  WELCOME TO
                                                                DAY WITH YOU