SUNNIVA'S POV
Andito na ako sa tapat ng university. Pabalik na sana ako sa loob pero napatigil ako dahil may narinig akong nag-uusap sa tapat ng gate.
"pinilit niya kami e sakto na dumating yung dean dito HAHAHAH kapit patalimba yung kaibigan niyo? pinayagan kasi siya lumabas e"
'ako ba pinag-uusapan nila?'
nanatili akong nakinig sa kanila. Nang biglang mag salita si Ara
"wag mong pag-salitaan ng ganiyan ang kaibigan namin" sabi ni Ara na seryoso na ang mukha ngayon."Bakit bata " narinig kong sabi nung Guard. Tinignan ko ng maayos ang itsura ng gwardya na kinakausap nila. at kung hindi ako nagkakamali sila rin ang kumausap sakin kanina bago ako umalis.
'tsk'"Dahil kapag narinig niya ang sinabi mo--hindi niya titigil ang buhay mo" sabi ni Ara
'narinig ko na kaya! letsye!'
Dahan-dahan naman akong pumunta sa pwesto kung nasaan sila."Bata lang kayo, matanda kami--kaya kahit anong pambabanta niyo hindi uubra samin"
Hindi ko na nakayanan kaya naman nag salita na ako.
"Guard ka lang dito studyante kami--kaya kung wala kami wala ka ring pam-pakain sa pamilya mo" seryosong sabi Ko.
'punong puno na ko sayong hinayupak ka'
dO_Ob <-----sila
d-_-b <------ako
Alam kong nagulat at napatingin sila ara sakin pero hinayaan ko na lang at nakabaling parin ako ng tingin sa guard.
"Kung hindi umuubra sainyo ang mga salitang binibitawan namin--tsk lalo na sayo" nakangising sabi ko
"Hoy bata! Bastos ka! wala kang modo!" Inis na sabi niya sakin
'wow ako pa? e sino kaya nauna?!'
"Ano pa kayo?" Galit na sabi ko "kung bastos ako e ano pang tawag sayo"
"sunniva tama na" pigil sakin ni Ara. at tinignan ko lang siya
alam kong nag aalala narin sila sakin, pero sa ngayon hindi ko pa maintindihan ang sarili ko.
seryoso naman akong tumingin sa guard saka nag salita" Guard ka lang dito, tandaan mo yun"
"at studyante ka lang dito!"
"alam ko. naka uniform nga ako diba?"
"aba'y namimilosopo kapa?!" galit niyang sabi
'ikaw naman nakakabastos na!'
"studyante lang ako dito, pero kaya kitang isisante pag gusto ko"
"at sino ka para gawin yun"
"gusto mo malaman" nakangising saad ko
"Oo"
'edi alamin mo! gusto mo pala bat dika gumawa ng paraan!'"pakamatay ka malalaman mo"
"a-ano?"
'kingna di parin narinig?!'
hindi ko nalang siya pinansin at binalingan ko nalang nang tingin sila Ara.
"tara na" Aya ko sa kanila sa tumalikod sa guard
Pumunta muna kaming canteen bago bumalik.
sinabihan ko naman sila na hintayin nalang nila ako dahil onti lang naman ang bibilhin ko. Masyado ata akong nagutom kanina kaya dito ko agad naisipan.
'siguro nasaisip nila gutom ako'
'pupunta ba naman kami dito kung walang nagugutom iniisa saamin diba? tsk maiba lang'
habang naglalakad kami, hindi ko magawang makapag-salita dahil kung inumpisahan ko ang pag sasalita alam kong marami silang itatanong sakin. Kaya naman mas pinili kong tumahimik nalang habang nag lalakad.
Nang makarating na kami sa loob ng room ay agad na akong umupo sa upuan ko. Pero hindi parin nila ako tinantanan at sinundan parin nila ako!
"Sunny" tawag sakin ni Ara, tumingin naman ako sa kaniya na walang halong emosyon.
"Kung tatanungin mo kung anong nangyayari sakin, Ang sagot ko 'Hindi ko alam'" Sabi ko. e yun naman talaga ang itatanong niya e.
"may nangyari ba kanina?" Tanong niya kaya naman umiling lang ako. Bahagya naman siya lumapit saakin na para bang may titignan sa damit.
'(*>﹏<*)′
Pero mali pala ako. dahil inamoy niya lang ang damit ko
"uminom kaba?" takang sabi niya.
'ako? e hindi nga ako naka-isa e!'
"hindi"
"e bat amoy alak ka?"
"pwede ba wag ngayon" mahinang sabi ko
"ano sunniva?! uminom ka!" galit na sabi ni delica
"ang OA niyo 'HINDI' nga diba" inis na sabi ko
"e ano yung naririnig namin kay Ara" tanong ni zekiel. Huminga naman ako nang naaaapakaaa-lalim bago mag salita.
"hindi ako uminom okay? e hindi nga ako nakaisang shot!" inis na sabi ko saka bumaling sa kung saan.
"so you mean may balak ka talagang uminom" mataray na sabi ni Ara
"yes. pero hindi ko na gawa" seryosong sabi ko " may mga bwisit kasing sumira" bulong kong sabi
"ano? pakiulit nga? hindi ko narinig e" sabi ni Ara na agad kong tinarayan.
'narinig niya pa yun ah'
'bobo hindi nga narinig diba?!'
"wala"
"saka diba bawal pa uminom ng alcohol pag hindi pa insact age?" tanong ni delica
"yes, but im actually 18 so i can"
"haaaa???!" sabay nilang sabi ni ezekeil
'abnoy'
"gulat na gulat mga teh? ay sorry kuya ka pala---Oo 18 na siya at ako naman ay 17 palang. tsk tsk tsk, kahit hindi panaman yan 18 umiinom na yan" natatawang sabi ni Ara
"talaga? pero bakit?"
"dahil gusto ko lang" sabi ko sakanila "malapit narin naman mag uwian kaya iwan niyo na muna ako, gusto kong mag relax" sabi ko saka tumalikod sakanila at umupo. sinalpak ko naman sa tenga ko ang earphone at nag patugtog nalang.
Maya-Maya
TRINGGGGGGGGGG!!! TRINGGGGGGGGGGGGGGGG! TRINGGGGGGGGGG!
"sunog tara naaaaaaa"
bigla akong naalimpungatan ng may simigaw.
'a-anong sabi niya?'
MAY SUNOG!agad naman akong naalarma, inayos ko na ang mga gamit ko saka lumabas.
WENGGGGG! WENGGG! WENGGGWENGGGWENGGG!"sunogggg!"
"dalian niyo na baka lalong lumakas ang apoy"
'a-ano bang nang yayare? may apoy syempre engot ko rin!'
kita ko mula rito kung gaano kalakas ang apoy na kumakalat sa loob ng university, Pero nakakapagtaka lang kung bakit nag karoon ng ganito apoy na sobrang lala. biglang pumasok sa isip ko ang mga kaibigan ko.
SI ARA!
kaya naman patakbo kong hinanap sila ara at nag babakasakaling makita sila.
COUGH! COUGH! COUGH!
inuubo na ako sa sobrang pag singhap ng apoy, pinantakip ko nalang ang dala kong panyo sa ilong at bibig ko.
"ARAAAAAA!!!!!!" sigaw ko. COUGH COUGH COUGH!!
bumaba na ako saka tumingin ulit sa kada room, marami paring nag tatakbuhan ngayon pero hindi ko nalang yun ininda at nag patuloy parin sa pag hahanap"KIELLLLLLLLLLL!! DELICAAAAAAAA!!" napapaos na ako sa kakasigaw pero hindi ko parin sila makita. Nauubusan na ako ng lakas lalo't pang lumalaki ng ang apoy sa paligid, hindi na ako makahinga nanghihina na ako. Gusto ko nang sumuko at hindi na mag patuloy sa pag lalakad pero tiniis ko parin.
pilit kong inilalakad ang paa ko pero kusa itong timigil at mapaupo.
'h-hindi ko na kaya'
kusang tumulo ang luha ko. at saka nag lakas ng loob na humingi ng tulong.
"t-tulongg!" pilit na sigaw ko. nag babakasakaling may makarinig
may isang imahe nang lalaki sa dika layuan na alam kong pupunta sa harap ko. Hindi ko na maaninag ang muka nito dahil gusto nang pumikit ng mata ko. at hindi inaasahan bumagsak nalang ako sa sahig at hindi na alam ang nangyari.
YOU ARE READING
DAY WITH YOU
Teen FictionMaraming bagay o pangyayari ang hindi maintindihan ng isang Sunniva Eames Florian, Mayaman siya at nakakataas sa iba pero hindi niya pa rin maiwasang isipin na kahit ganon siya at ang buhay niya 'malungkot' pa rin pala. maraming pera, bahay, o kahi...