OUR SURNAME

CHAPTER 18

Tulala akong nakaupo sa kama ko. May gusto na pala sa'kin si Jacinth, hindi raw niya alam kung anong eksaktong araw o oras. Basta ang alam niya gusto niya ako.

Ngayong alam na naming may gusto kami sa isa't isa pinili naming huwag pigilan 'yon. He actually told me na malayo naman kaming magkamag-anak. Pero kahit gano'n hindi parin maalis sa akin ang pagkabahala, hindi talaga kami puwede kahit saan tingnan. Magkamag-anak parin kami and we also had the same surname.

Masaya ako dahil we had mutual feelings, but I'm also felt sad because the fact na magpinsan kami. Hindi ko nalang iyon masyadong pinagtuunan ng pansin.

Gusto namin ang isa't isa at masaya kami kaya bahala na.

Humiga ako sa kama- rolling and traveling around the bed. Kinikilig parin ako sa mga naganap.

Una, nalaman ko 'yung tunay na nararamdaman ko kay Jacinth. Pangalawa, nalaman kong we had mutual feelings. Pangatlo, he kissed me for the second time. Pang-apat, naipaliwanag niya na sa'kin kung anong tunay na nangyari sa pagitan nila ni Viana. Panglima, inihatid niya ako sa bahay at siya na ang partner ko sa Grand Ball.

Ang daming nangyaring maganda ngayong araw!

-

"May partner ka na sa Grand Ball, Herriette?" Tanong ni Juliane na katabi ko.

"Oo eh." Sagot ko habang nakangiti.

"Sino?"

"Si Jacinth."

"Ah, 'yung pinsan mo? Sayang naman yayain sana kitang maging partner wala na kasi akong ibang kaibigan eh." Matapos niyang sabihin 'yon ay napangiti nalang ako. Wala na akong nararamdamang kaba o kahit na ano kapag kausap ko si Juliane. I think hindi ko talaga siya gusto, paghanga lang pala 'yung nararamdaman ko sa kaniya noon.

"Bakit hindi si Viana? Ako pinsan ko kapartner ko, siguro ang cute niyo kapag kayong magkambal."

"Oo, tama sige magandang suggestion 'yan."

-

Dumating ang Grand Ball. Lahat ay elegante ang mga kasuotan. Bawat est'yudyante ay may kaniya kaniyang partners.

Napatingin ako sa katabi ko ngayon, he's wearing a black tuxedo. Ang g'wapo niya, lahat yata ng babae ay nakatingin sa kaniya. Alam rin pala ng lahat ng est'yudyane rito na magpinsan kami at lagi kong naririnig sa kanila ang pagkainggit sa akin.

Nagsimula ang party. May mga nag-uusap lang, nagkek'wentuhan, umiinom, at nagsasayaw ng sweet dance.

"May I have this dance?" Tanong sa akin ni Juliane na ngayon ay nakatayo sa harapan ko habang nakalahad ang kamay. Tumingin ako kay Jacinth kaya't tumayo siya.

"Pinsan muna dapat ang first dance, dude. Back off. Herriette, may I have this dance?" Ngumiti ako at agad na ibinigay ang palad ko kay Jacinth. Hinila niya ako sa gitna ng dance floor at doon nagsimulang tumugtog ang kanta.

Sabi nila balang araw darating ang iyong tanging hinihiling~
At nung dumating ang aking panalangin ay hindi na maikubli~

The moment my eyes met his dark-coloured tantalizing eyes everything goes slowly, I can feel the butterflies in my stomach fluttering happily. 

Ang pag-asang nahanap ko sa'yong mga mata~
At ang takot kong sakali mang ika'y mawawala~

His gentle touches sent shiver down to my spine, I can feel my heart beating so fast. I can't hear nothing but my heart beat.

At ngayon nand'yan kana 'di maipaliwanag ang nadarama~
Handa ako sa walang hanggan 'di paaasahin, di ka sasaktan~
Mula noon, hanggang ngayon~
Ikaw at ako~

My eyes are just looking directly on his eyes. It was really perfect, breathtaking and captivating like a cloudless sky and an ocean's sparkles with the sunlight touch making me feel that we have our own world.

And just like that, adrenaline rush through my veins as I saw him smiled at me.

Natapos kaming magsayaw ay sinundan siya ni Juliane. Pinalitan rin ako ni Viana para maisayaw si Jacinth.

Lumipas ang mga oras at iaanounce na ang Grand Ball Queen and King.

"Ladies ang gentleman, the Grand Ball King..."

"Let's give him around of applause, Jacinth A. Reagan." Nagpalakpakan ang lahat at maging ako. Wala talagang makakatalo sa karisma ni Jacinth.

"For the Grand Ball Queen, let's also give her around of applause, Viana Allison E. Parsley." Ngumiti ako habang naglalakad si Viana paitaas. Maganda talaga siya.

I looked around and the crowd are cheering for them. Some are giggling while others are chanting.

"Hoooo! Bagay kayoooo!"

"Kayo nalang dalawaaaa!"

"Perfect coupleeee!"

After hearing those, I don't know but i felt something that I don't like.

-

Natapos na ang Grand Ball at pauwi na kami ni Jacinth. Papalabas na kami ng bigla siyang magsalita.

"Any problem, Herriette?" He asked and I just shakes my head.

"Sure? Hmm?" Lumapit siya sa'kin at hinawakan ako sa bewang.

"Oy ano ka ba! Baka may makakita satin."

"So what? Wala naman silang iisipin dahil ang alam nila magpinsan tayo."

"Yeah, magpinsan tayo. I think mas bagay talaga kayo ni Viana." He chuckles.

"Jealous huh?"

"Hindi 'no!" Ngayon ay nasa labas na kami, at nasa tapat ng garden. Lumapit siya sa akin at hinila niya ako sa bewang gamit ang kaniyang kanang kamay.

We are now face to face and I can smell his breath.

"Don't be jealous. Sa'yo lang ako bagay. I don't care of what other sayings, I love you, no one can change my mind, Herriette." His soft voice lingered in my ears. I felt something strange pumped inside my heart.

"Herriette, I don't care if we had the same surname. Please let me love you 'till the end. Can I court you?" My world stopped of his question. It took me a couple of minutes before I could utter, I suddenly forget everything and found myself saying a one word that made him smile.

I don't care anymore so it's a,

"Yes."

I stiffened when his soft lips crashed against mine. My knees trembling, I feel dizzy and my heart beats so damn fast like crazy. A seconds later, I found myself kissing him back.