Chapter 17: Wall

12 0 0
                                    

Tam's Pov

Unti- unti Kong sinubukan imulat Ang dalawang Mata ko. Sobrang hapdi at kirot Ng utak ko habang ginagawa ko Yun. Dahan- dahan Kong inikot Ang tingin ko sa paligid at nasa clinic ako Ng school namin. Sh*t hayop na Callie yon! Baliw ba siya at Kaya Niya talagang pumatay Ng Tao para Lang Kay Russ? Dudungisan Niya Ang mga kamay Niya dahil Lang iniwan siya? Kawawa naman siya sa totoo Lang. Oo, naaawa ako sakaniya dahil ibig sabihin sobra siyang nasasaktan. Sobrang sakit Naman talaga maiwanan , sobra...

" What do you feel Ms. Sansrival?." - tanong Ng nurse na kakarating Lang.

" Okay na po ako." - dahan- dahan akong bumangon mula sa pagkakahiga and sh*t. Bigla ako napahawak sa ulo ko dahil sobrang sakit nanaman. Agad akong inalalayan Ng nurse para makaupo Ng maayos at agad din Naman nawala Ang kirot sa utak ko. Maya - Maya pa ay naisipan Kong tignan Ang phone sa bulsa ko and nagulat ako dahil mag aalasais na pala Ng hapon so almost three hours na pala akong natutulog dito. But wait, Sino nga ulit Yung naglitas sakin?

Agad akong tumayo at pumunta sa table Ng nurse para itanong Kung Sino Ang nagdala sakin dito at sobrang laking gulat ko Ng marinig ko na si Dylan Ang taong bumuhat sakin papunta sa clinic na to. So siya Rin ba Yung taong nagligtas sakin kanina? Why did he do that?  Ang weird Niya at for sure aasarin ako non pero thankful talaga ako dahil dumating siya. Kung Hindi baka pinaglalamayan na ako ngayon. Umalis na ako agad at pumunta sa may pool area para kunin Ang gamit ko. Pagkatapos Kong kunin Ang gamit ko ay nagdecide na ako umuwi dahil kanina pa Naman alasingko Ang dismissal. I am currently on my way sa gate Ng school Nang makasalubong ko si Dylan na may bitbit na halaman. Tignan mo nga Naman , Ang sipag Niya din eh infairness kanina pa dismissal pero naglilinis parin siya? But wait, oo nga pala! Hindi pa ako nakakapagthank you sakaniya sa pagtulong Niya sakin kanina. Kahit madalas na nakakainis talaga Itong lalaking Ito pero he helped me that's why I should thank him, right? Nakalagpas na kami sa isa't isa and as usual wala Lang siyang pakielam and dire diretso Lang na parang di Niya ako nakasalubong . Haynako, di ko talaga Alam Kung bakit Niya ako tinulungan eh.

" Alleger!." - pagkasigaw ko pa Lang non ay agad Naman siyang napatigil. Siyempre sinadya ko talaga yon dahil Alam ko namang ayaw Niya sa name Niya na Alleger. That's how thankful I am hihi.

Hindi parin siya lumilingon. Well, if I know umuusok nanaman Ang ilong Niya dahil sa pikon. Sorry na Lang ganito ako magthankyou hahahha. Maya Maya pa ay ibinaba Niya Ang  halaman na dala dala Niya at agad 
Na humarap kasabay Ang blanko niyang expression.

I wonder what will happen dahil talagang nakatitig Lang siya sakin without any expression at all.

"Anong tingin Yan?." - right after ko itanong sakaniya Yan ay mabilis Niya akong nilapitan at hinila pasandal sa pinakamalapit na pader na sobrang nagpagulat sakin. Ano nanaman bang drama Ito!? Ito nanaman siya sa mga panghila at pagsandal Niya sakin sa pader.

" Don't call me in that name, we are not even close. And I hate you." - sobrang galit na galit at diretso sa Mata niyang binitawan lahat Ng salita na Yan sa harapan ko Kaya Naman di ko maiwasan na taasan Ng balahibo . Alam ko na sobrang inis na talaga sakin to pero Ang overacting Niya na!

Tinulak ko siya ngunit hinawakan Niya agad Ang kamay ko na pilit nagpapaurong sakaniya.

" Aalis na ako, tumabi ka na!." - ayaw niya pa Rin umalis at Wala siyang sinasabi. Hawak hawak Niya Lang Ang dalawang kamay ko.

Wala na akong choice. Sorry Kang lalaki ka pero I really do believe na I need to do this para makaalis ako. Huminga ako Ng malalim at mabilis na ginawa Ang dapat Kong gawin at agad Naman siyang napabitaw at napahawak sa alaga Niya dahil sa ginawa ko. Eh kasalanan Niya Naman eh napakadami niyang Alam.

Tumakbo ako agad dahil sobrang namimilipit siya sa sakit Kaya Naman for sure nag-aapoy nanaman siya sa galit Ng dahil sakin. I am finally out of the school after the long run ! And sh*t Wala pa Rin Yung sundo ko, mamaya maabutan nanaman ako dito nung lalaki na yon at Kung San San nanaman ako isandal. I tried to call my driver pero Sabi Niya traffic daw . Wala na akong choice kapag talaga naabutan ako dito nung lalaki na yon, I am dead.

And Hindi nga ako nagkamali nandiyan na siya and agad na lumapit sakin na may nag-aapoy na mata. Nakakainis asan ba Yung mga Tao dito? Bakit PARANG sinasadya ata na Wala man Lang Tao SA daan para talagang malagot ako sa lalaking Ito. Pati guard Wala! The hell!? I am really gonna go die , Lord help! Dahan dahan siyang lumalapit and dahan dahan Naman akong umaatras Ng bigla akong napasandal sa isang pader . Sh*t wrong way! I was trying to move backward kaso Lang biglang NASA harapan ko na siya agad.

Sh*t.

Nakatingin siya sakin Ng diretso pero blanko Lang. Hindi mukhang galit Ang mukha Niya pero kahit ganon kinikilabutan parin ako.

" I am really sorry kanina, I just wanted to--- - Hindi ko pa natatapos Yung explanation ko Ng bigla siyang nagsalita. And to my shocked , what he said was too unexpected.

" Don't ever talk to me if you want to have a peaceful life. I'll give you that, just don't talk to me. " - after he said that PARANG naguluhan ako bigla. Hindi ba siya Naman Ang unang nanggulo sakin? Like, Hindi ko nga siya kilala noon eh then now parang ako pa Ang pilit na kumakausap sakaniya? Yun ay dahil Ang weird Niya! Nagagalit siya sa di ko malaman na dahilan.

" How could you --- - Hindi Niya ulit ako pinatapos sa pagsasalita ko Ng bigla niyang isuntok Ang kamay Niya sa pader Kaya Naman napapikit ako. I slowly open my eyes and tinignan Ang kamay Niya sa gilid and nagdudugo na yon .

" Just don't." - Agad siyang tumalikod at naglakad papalayo pero bago pa siya tuluyan makalayo ay tinawag ko siya sa pangalan Niya na Dylan na nakapag patigil sakaniya.

" Wall. "

Halatang di Niya naiintindihan Ang ibig Kong sabihin Kaya Naman napalingon siya.

I smiled.

" From now on, you're name is wall. The boy who always pushes me on the wall. "

Eksakto pagkasabi ko non ay agad naman dating Ng driver ko Kaya Naman agad akong sumakay. Nadaanan pa namin siya and nakatingin Lang siya sakin Ng blanko.

I would still talk to him hanggang sa malaman ko Kung bakit siya galit sakin pero bakit Niya ako niligtas?  Alam ko he's a good guy. I don't know I am so weird dahil gusto ko malaman Yung totoo pero I would still do it anyway.

THE POETIC LOVE ADDICTTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon