KOMŞU TURNAM ☘

XVII

XVII

Birkaç yumruk ve tekmelenme sonrasında ne olursa olsun olayın bu yolla çözülmesini istemeyip telaşla çevredeki mahalleliden yardım istedim.

Kahvehaneden Necdet amca bile nereden duyduğunu anlamadığım bir süratle elinde sopayla bize doğru gelirken onun yapacağının daha feci şeylere bedel olabileceğini düşünüp engel olmaya çalıştım.

"Necdet amca sende yapma lütfen! Ayır şunları" derken adam bir an kendi mahallesinden birini koruyup korumama arasında tereddütte kalmış gibi durunca "İș büyüyecek, LÜTFEN!" diye bağırdım.

Necdet amca nihayet bana uyup elindeki sopayı kenara fırlatarak önce İhsan Bey'i ayırmaya çalıştı. Hayır, müstakbel babacığım șu Ilgaz'ın kanı deli akıyor da sen ne diye hakim olamıyorsun kendine?

Fırıncı Rıdvan amca sesleri ileriden duymuș bize doğru hızlı adımlarla gelirken birkaç kişi de balkonlardan bizi izliyordu. Nereden baksan olay kendini aşmış gitmişti.

Rıdvan amcanın da desteğiyle önce İhsan amcayı sonra benim de gayretlerimle Ilgaz'ı herifin üzerinden alabildik lakin nişanlım hâlâ elini kolunu savurup Necati amcanın kendisine sarılmış bedeninden kurtulmaya gayret ederken küfürler ediyor, hakaretler savuruyordu.

"GÖRMEYECEM ULAN! ÇAĞLA'YA YAKLAȘMAYACAKSIN!"

"Ilgaz oğlum yeter!" diyen Zümra Hanım bile oğluna laf geçiremiyor, İhsan Bey'in kolundan çıkmadan dehşet içinde bu defa oğlunu geri çekmeye çalışıyordu. Mahallenin gençlerinden biri gelip Ilgaz'ı arkadan çekmeye başlayınca 4'ümüze nazaran daha etken bir güç oluşturup en azından onu geriletmeye bașlayabildik.

O ise hala gitmemek için diretse de geri geri giderken "SEN KİME ÇİÇEK GÖNDERİYORSUN? KATİL ETME BENİ PİÇ KURUSU! BAK YEMİN EDERİM KENDİMDEN GEÇERİM ȘU KIZ UĞRUNA KATİL OLURUM BENİ SAKIN BUNA ZORLAMA!" dediğinde son sözlerini elimi ağzına koyarak susturmaya çalıştığımdan boğuk çıkmıştı.

"ILGAZ KENDİNE GEL! DEME LÜTFEN BÖYLE ȘEYLER! KORKUYORUM YAPMA LÜTFEN!"

Ilgaz sonunda sesimdeki feryadı fark edince bize karşı direnmeyi bıraktı ama sıktığı yumrukları da dahil tüm bedeni hâlâ teyakkuzda gibi gergindi. Yemyeşil gözleri hâlâ yerde sarsak adımlarla ayağa kalkmaya çalışan Sedat da iken hepimiz onun artık gitmek için çaba sarf etmeyeceğini anlayıp çekiștirmeyi bıraktık. Nihayet öfkesini bir nebze olsun bastırarak düşününce ağzını burnunu dağıttığı birine daha fazlasını yapmasının kendisine de ciddi zararlar vereceğini anlamıştı.

"SEN BU MAHALLEYE ASLA YANAȘMAYACAKSIN! ÇAĞLA'YI SİLECEKSİN KAFANDAN! SIÇARIM SENİN ÇARKINA!"

Șu kavga esnasında onun ağzından duymadığım küfürler her defasında beni daha büyük bie hayrete sokuyordu. O kibar, sakin insan nasıl böylesine kendini kaybetmişti? Gözü dönmüş, tüm mahalleyi önüne katmış yine de duramıyordu. Hâlâ fosur fosur nefes alıp vermesine sebep olan öfkesi ve geçmek bilmeyen sinir harbi vardı. Bir iki yumruk çaktın eyvallah, ne diye kendinden vazgeçercesine abanıyorsun?

Adıyla bile ağzımı lekelemek istemediğim o pislik ayağa kalkıp aksaya aksaya arkasına bakmadan giderken Ilgaz son bir kez peşinden gitmek için yeltendi ancak bu defa kendi babası onu durdurdu.