His Runaway Princess

Chapter 3

CHAPTER 3

"Ano pa bang gusto mong kainin Ashy? Magsabi ka lang..." napangiti ako kay Lola Mel dahil sa pag-alala nito sa akin. Pinakilala ako ni Lolo Sor kay Lola Mel na kanina ay hinihintay si Lolo Sor sa Maliit nilang sala.

Yes, first I saw their house is small but simple and I like that. Gawa sa mga kahoy ng puno ang bahay nila dahil nasa gubat sila nakatira. I wondered because they are not scared in this forest.

As my Mama story, If you leaving in Forest, makakasama mo daw ang mga what-so-ever elements.

And yes, naniniwala ako.

Naniniwala ako dahil kahit kailan ay hindi ko alam ang lahat. It's because Papa not allowed me to go outside.

First I saw her is she's old too like Lolo Sor but when she's smile, she's like...no have a problem..

I wish, I can do too.

"Kahit ano po, okay lang po sa akin.." I said, she's smiled at me like she's happy that her daughter is here.

I bit my lower lips.

I'm sorry for what I'm doing. Ginagawa ko lang ito for my freedom.. I'm sorry for lying Lolo Sor and Lola

Nagsimula na kaming kumain and syempre, kinukuwentuhan ko sila tungkol sa buhay ko in.... Lie.

Ang saya nilang kasama, kahit wala silang anak o kayamanan ay nagagawa parin nilang ngumiti sa kabila ng lahat. Ehh ako?

This. I have a complicated life, a mess life, a princess who doesn't what to do, a princess want a freedom.

Gusto kong matawa sa harapan nila pero ayoko at pagkamalan nila akong baliw at sipain palabas ng bahay nila.

Pagkatapos naming kumain ay naghugas na ng pinggan si Lola Mel habang si Lolo Sor ay niwawalisan ang sahig at naglatag ng punit na banig. Kinuha nito ang dalawang unan sa ilalim ng bangkuan nila at punit narin ang punda.

Ganito ba sa labas ng palasyo? May naghihirap at may yumayaman?

Nakaramdam ako ng awa para sa kanila. Akala ko mayayaman lahat ng nasa Pantagona, hindi ko alam na may ganitong situwasiyon---estado dito.

Bumalik ang kaluluwa ko dahil sa dami kong iniisip na may tumabi sa isang upuan na gawa sa kahoy. Nilingon ko iyon at nakita ko si Lola Mel na para bang nahihiya kung makatingin sa akin.

"Apo, pasensya na at hindi maganda ang bahay namin at isa pa nasa lapag kami matutulog at wala din kaming ibang pansapin--"

"Okay lang po yun wag po kayo mag-alala, maayos lang po sa akin ito. Gagawing unan ko nalang po ang bag ko" nakangiti kong sagot sa kanila. Parang nakahinga ng maluwag ang mag-asawa sa sinabi ko.

"Iha, ikaw ba ay nasa mataas na estado? Hindi naman sa masama ang balak pero nagtataka kasi kami dahil sa ayos mo at mukha mo ay parang pangmaharlika.." I stunned. N-napansin ba nila na ako ng tumakas na prinsesa ng Pantagona?

"A--ahmm--ahhh---o--o-po" kinakabahang sagot ko. Napakagat labi sila at parang kinakabahan sila..

"A-anak ka ng maharlika?" Takang tanong ni Lolo Sor. Nagsimula ng magkabog ng malakas ang aking dibdib dahil sa kaba. Think! Think Ashy! Don't nervous! Calm down Ashy, you need to do this for your freedom.

"H-hindi po, a-anak lang po ako ng mayaman.." nauutal kong sagot. Mukhang nakuntento naman sila sa sagot ko kaya hinayaan nalang nila at iniba ang usapan.

"Kung ganun...sinabi naman sa akin ni Sor ang lahat.... Lilipat na kami ng bahay bukas, doon na kami sa Osmon titira.." sabi nito. Nagtataka naman ako.