++++++++++++HATIRLATMA+++++++++++
Felix: İstersen, şuradaki 05 yaş altı olan tırtıla binelim?
Mi cha: Olur Felix.
Herkes bana güldükten sonra :( , biz biraz daha ilerledik ve karşıma birşey çıktı. Hayır! Olamazz.. bu oydu..
~
Mi cha: AAAAA!!! PALYANÇOOOOOO ÇOK KORKUUUUNÇÇ AAAAAA YARDIM EDİİİİİN!!
Herkes yine ve yine gülmeye başladı.. Ne yani palyanço dan korkabilirdim. Ama kimse anlamıyordu bu öyle bir korku değildi,kimsenin bilmediği bir korkuydu, bana zarar verecek ve nefesimin kesilmesini sağlayan bir korkuydu.
Felix: Mi chaa *hala glüyordur* Sehhhhahahnnn * palyançoahahahadan mı korkuyoahahsun.
Mi cha: EVET KORKABİLİRİM! GELMEME İSTEGİM DE BU YÜZDENDİ.. AMA ŞUAN ÇOK KORKUYORUM ELİM AYAĞIM BİRBİRİNE DOLANDI..
O kadar korkuyordum ki yanımda olan Chan'a sarılmıştım refleks ile.
Mi cha: C..c.han yard..ım ett çookğ kor..kuyorum.
Chan: Şşş.. tamam tamam sakin ol gel buraya diyip daha da sarıldı..
Sebepsizce artık korkmuyordum. Yoksa Chan bana sarıldı diye mi korkmuyorum? Ama bu nasıl olur ki..
Minhee: Oooooo
Felix: Oooooo
Chan: Şöyle yapmayın! Mi cha zor durumda ve sizin ona destek çıkmanız gerekirken ooo diyorsunuz. Siz ne biçim arkadaşsınız.
Mi cha tamam sakin ol..
Mi cha: *hıçkırır* Ç..cok sağ ol Ch...an *hıçkırır*
Chan: Birazdaha iyi misin?
Mi cha: Evet,hem palyanço da gitti. İyi oldum.
Chan: İyi iyi.
Felix: Ben niye bilmiyorum senin palyançolardan şiddetle korktuğunu?
Mi cha: Söyleyemedim.. rezil olurum diye ve iyiki de söylememişim resmen ben ölürken dalga geçtin Felix!
Felix: Ö.zür dilerim belki önceden söyleseydin bu kadar gülmezdim.
Minhee: Tamam. Tamam konuyu kapatalım.. Ben sıkıldım eve gidelim.
Chan: Aynen öyle.
Chan: Ben Mi cha'yı evine bırakacağım. Felix sen de Minhee'i eve bırakırsın.
Felix: Neden ben :(
Chan: Minhee tek başına mı eve gitsin Felix?!
Felix: Pöf. Tamam tamam.
Chan beni arabasına bindirmişti. Kendimi ne kadar iyi hissediyorum desem yalandır..
Eve geldiğimizde Chan beni arabadan indirdi.
Mi cha: Çok özür dilerim. Eğlencenizi bozdum.
Chan: Hayır.. alakası yok,önemli olan senin iyi olman. Biraz daha iyi misin?
Mi cha: Evet evet.
Chan: Tek başına evde kalabilecek misin?
Mi cha: Sanırım...
Chan: İstersen seninle kalabilirim..
Mi cha: Yok, gerçekten benim için böyle bir şey yapmana gerek yok.
Chan: Israr ediyorum desem?
Mi cha: Peki. Çok sağ ol.
Chan: Rica ederim :)
~
*Felix ve minhee'nin yerine dönüyoruz.*
Felix: Hava soğukmuş.
Minhee: Evet ya.
Felix: Üşüdün mü?
Minhee: Yoo iyi..
Felix: Peki..
...Minhee'den...
Felix ile yürüyorduk, beni evime bırakacaktı. Arada bir konuşuyorduk onun dışında suskunduk, birden önüme bir taş çıktı ve beni yere düşmemi sağladı ama ah.. acımıştı.
Minhee: Aaaa! Canım acıyorrr..
Felix: Ben o taşınn....
Felix bana elini uzatmıştı. Biraz daha iyi davranıyordu mutlu oluyordum.
Minhee: Felixx... ben kalkamıyorum..
Felix' bacağıma baktı. Şort giymiştim bu yüzden diz kapağım kanamıştı.
Felix elbisesinden bir parça kopardı ve dirseğime bağladı, içimden iyiki düşmüşüm diye geçirdim.
Felix: Şimdi kalkabilir misin?
Minhee: Hayır..
Bir anda kendimi Felix'in kucakları arasında buldum...
BİRAZ AŞK ÜZERİNDEN YÜRÜDÜM. MÜSAİT DEĞİLDİM HIZLI HIZLI YAZDİM ;) YENİ YB'Yİ BEKLEYİN.. ÇOK AKTİF OLDUĞUMU DA DÜŞÜNÜYORUM.
