Zegar Szamanów ✔

Podziękowania

No to co, ,,Zegar Szamanów" dobiegł końca. W sumie było naprawdę fajnie i myślę, że ten challenge przyzwyczaił mnie do codziennego pisania. Podliczyłam nawet słowa ze wszystkich dwudziestu czterech rozdziałów i wyszło ich nieco ponad sześć tysięcy, czyli jakieś trzy rozdziały o długości mojego przeciętnego opka.

Komu należą się za to wszystko największe podziękowania?

Na pewno AmbassadorsPL, dzięki którym mogłam w ogóle rozpocząć challenge. Pomysł na kalendarz adwentowy jest genialny i, całe szczęście, udało mi się ,,otworzyć wszystkie okienka". Ponadto miło mi się robi, gdy patrzę na te wszystkie komentarze, nie tylko pod konkursem ,,24 dni", które nie pozostają bez odpowiedzi. Ambasadorzy skrupulatnie i cierpliwie odpowiadają na każdy z nich. Takich pomocnych ludzi się ceni!

Kolejno podziękowania należą się WandersmokLight, dzięki której dowiedziałam się o challengu. Było to w dzień przed rozpoczęciem pisania i gdybym kilka dni później trafiła na konkurs, pewnie wcale bym się za niego nie zabrała. Także naprawdę dziękuję!

A dzięki RozaVioletBarlow miałam ochotę rozwijać akcję tak długo, żeby trzymać ją w napięciu, czy ,,Kade w ogóle złoży zegarek?". Utrzymywała mnie w przekonaniu, że fabuła nie rozwija się ani za szybko, ani za wolno, a wydarzenia dziejące się w historii są niespodziewane i oczywiste zarazem. Dziękuję jej serdecznie oraz życzę podium za ,,Zimę w jego objęciach", która również startowała w konkursie.

Wolf_Houling sprawiła zaś, że guziki odegrały istotną rolę, i to nie tylko w finale. Swoimi komentarzami nakręciła mnie do tego stopnia, że dwunastym elementem okazał się właśnie guzik. Kade niekiedy również nimi płacił, gdy nie miał zamiaru pozbywać się jakiejś części swojej garderoby. Także wielkie brawa dla Guzikowej Pani!

I na końcu podziękuję wszystkim, którzy przeczytali ZS — nieważne, czy byliście tutaj od pierwszego dnia, dziesiątego czy dwudziestego czwartego. Może w ogóle nie przeczytaliście tego w trakcie trwania challenge'u, ale jest to teraz nieistotne. Ważne jest tylko to, że tu byliście, zostaliście i przeczytaliście moje opowiadanie od deski do deski. Może Wam się spodobało, może Wam się nudziło — nie wiem. Jednak dziękuję za to, że przeczytaliście historię Kade'a, w którą włożyłam całe swoje serce.