~37~

38 3 0
                                    

Klibin çıkımına çok az bir zaman kalmıştı. Koreografi çalışmaları bitmişti sadece pratikleri kalmıştı. Her gün en az üç saat çalışıyorduk ve bu günün sonunda şiddetli sırt ağrılarına sebebiyet veriyordu. 

Terler içinde son dakikalarımızı çalışırken yapmakta zorlandığım bölüm olan yakınlaşma bölümüne gelmiştik. Yong'un üzerine çıkacakken Yoongi, Yong'u iterek onun beline çıkmama vesile oldu. Gülerek kollarımı boynuna doladığım da elleri düşmemem için bacaklarımı tutuyordu. Anlına dökülmüş olan saçları öperek geri çekildim.

Bir insanın her saç teline kadar aşık olunur muydu?

"Seni seviyorum güzelim..." Burnumu burnuna sürterek gülümsedim. Dudağına kondurduğum küçük buse ile tebessüm ederek anlını anlıma yasladı. Günün sonunda bu adamın gülümsemesini görmek tüm ağrılarıma iyi geliyordu.

"İlaç gibisin, tüm yorgunluğum gitti."  Kucağından inerek saçlarımı topladığımda Yoongi telefonuna gelen bir mesaja cevap veriyordu.

Merak etmedim değil...

"Benim gitmem gerek canım, sonra görüşürüz." Anlıma kondurduğu öpücük ile odadan çıkmıştı. Bakışlarım ile gidişini süzdüğümde nedense içime bir rahatsızlık oturmuştu.

Boynuma astığım askı ile banyoya ilerleyerek sıcak suyu açtım. Kapıyı kilitleyerek üzerime yapışmış olan taytımı ve tişörtümü çıkararak sıcak suyun altında gevşemeye başladım. 

Gözlerimi kapatarak zihnimi dolduran sorulardan kurtulmaya çalıştım. Nafile, olmuyordu. Olmayacaktı da. 

Üzerimi giyinerek nemli saçlarımla banyodan çıktım. Üyeler odada her bir köşeye dağılarak telefonlarına bakıyorlardı. Açelya ve Jungkook ise birbirleriyle bakışıyorlardı. Bahsi geçmişken söyleyeyim. 

Jungkook ve Açelya'da instagram üzerinden tanışmışlar hatta flörtleşiyorlar bile. Onlara baktıkça Yoongi ile olan ilişkimiz aklıma geliyordu. 

Gülümseyerek telefonumu elime aldım. "0 mesaj, 0 arama" içime oturan korkuyla Yoongi'yi aradım. Telesekreterin sesi geldiğinde sinirle telefonu kapatarak mesaj attım.

Rümeysa : Neredesin? 

Rümeysa : Aramalarıma cevap ver.

Tek tik olduğunda öfkeyle kapatarak yerimden kalktım. Montumu giyerek şirketten çıktığımda soğuk hava başımın ağrımasına sebep oldu. Banyo yaptıktan sonra dışarıya çıkarsam olacağı buydu. Gözümün önü bulanıklaştığın da başımı tutarak gözlerimi kapattım. Dizlerimin bağının çözülmesiyle kendimi soğuk beyazlığın içinde kaybolmuş olarak buldum. En son hatırladığım ise birinin adımı seslenmesiydi...

"RÜMEYSA!"


Promise | MYG ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin