"ပါး!........သားတို႔ေရာက္ၿပီး..........."
"အင္းသားတို႔လာၿပီးလာ......လာထိုင္ေလ.....ပါးကလာမွလာပါ့မလားလို႔ ေမ်ွာ္ေနတာ......အခုသားတို႔ေရာက္ၿပီးဆိုေတာ့ ပါးဝမ္းသားပါတယ္..........."
"ပါး.....ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ?....အရာအားလံုးကို ခ်က္ျခင္းႀကီးလက္ခံေနတာ......သားေတာင္မယံုခ်င္ေတာ့ဘူး......"
"ဪ ......သားရယ္..ပါးမွာက သားတစ္ေယာက္ထဲပဲရိွတာေလ.......တစ္ေယာက္ထဲရိွတဲ့ ပါးရဲ့သားကို ေပ်ာ္ေအာင္ထားရမွာေပါ့......
ဒါေၾကာင့္ ပါးက သားတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို သေဘာတူၿပီး......ျပန္ေခၚတာေပါ့......ဘာလဲ သားကမႀကိဳက္ဘူးလာ......."
"အာ!.....ပါးကလည္း ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလည္း...ကြၽန္ေတာ္က ရုတ္တရက္မို႔လို႔ ေမးမိတာပါ......ၿပီးေတာ့ ပါးကိုလည္း
ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္.....သားတို႔ကို နားလည္ေပးတဲ့အတြက္......."
"ပါးနဲ႔သားၾကားမွာ.......ေက်းဇူးတင္စကားေတြမလိုပါဘူး.........သားတို႔သြားနားၾကေတာ့ေလ.....ပါးသားတို႔အတြက္....အခန္းျပင္ထားတယ္....."
"ဟုတ္...ပါး.....သားတို႔သြားနားေတာ့မယ္ေနာ္......"
"ဪ.....ရီေပၚ......သားရယ္....ဘာျဖစ္လို႔မ်ား
မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာကို......စြဲလမ္းေနရတာလဲ?.......
ေရွာင္က်န္း......ငါမင္းကို.....ငါ့သားနဲ႔ လမ္းခြဲေအာင္ ဘယ္လိုနည္းလမ္းေတြမ်ား....သံုးရမလဲ?....
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့သား သိကၡာမက်ေအာင္...ငါတို႔မ်ိဳးရိုး ....သိကၡာမက်ေအာင္.....ငါဘယ္နည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္..မင္းနဲ႔ငါ့သားကို ခြဲရမွာပဲ....."
ဝမ္ေလာင္တစ္ေယာက္စိတ္ထဲတြင္...အေတြးေပါင္း မ်ားစြာကို တစ္ေယာက္ထဲေတြးေနေလသည္။
.....................................................
"ဟူး......ရီေပၚ ပါးက ေကာတို႔ကို လက္ခံလိုက္တာ..
ယံုေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး............ေကာ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ......"
"အင္း .........ကြၽန္ေတာ္ေရာပဲ......."
"ဒါေပမဲ့....ေကာ.....ကြၽန္ေတာ္ေတာ့
သိပ္ မယံုႏိုင္ေသးဘူး.......မနက္က်ရင္..... ကြၽန္ေတာ္မိသားစု ေရ႔ွေနနဲ႔ စကားေျပာထားမယ္....."
"အင္းပါ.....ရီေပၚရယ္.....အခုေတာ့မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီး....
အိပ္ၾကရေအာင္ေလ........."
YOU ARE READING
ျမင္ႏိုင္မလား (Zg+Uni)
Fanficကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲကို ဘာလို႔တစ္ခါေလာက္ေတာင္ ျမင္ေအာင္မၾကၫ့္တာလဲ ဟင္ .... ကြၽန္ေတာ္ကေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္လ်က္ က်န႔္ေကာ ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္မိခဲ့လို႔ .... ကြၽန္ေတာ့ အေျခအေနက က်န္ေကာ့ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာဖို႔ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့လို႔.... အဲ့ဒါေၾကာင့္...
