İnteraktif Korku Hikayeleri

Sokak

Adamdan kurtulduğuna emin olacak kadar uzaklaşmıştın. Yanından garip çuvallar taşıyan bir kamyonet geçti. Ondan önce de şehirde görmeye alışık olmadığın tarzda üç kamyon geçmişti. İş saati olmasına rağmen bir tane bile çalışan araba yoktu. 

Biraz ileride iki adam hareketsiz bir şekilde duruyordu. Bir şeyi bekliyor gibi değil de heykel gibi kas katı kesilmiş hareket etmeden duruyorlardı. İleriye bakan bakışları tüylerini ürpertmeye yetmişti. Bugün ters giden bir şeyler vardı. İnsanlar garip davranıyor, açıklayamadığın şeyler oluyordu. 

Geri Kaç: Arkanı döndüğünde arkanda da bir adam olduğunu gördün. Keskin bakışlarını gözlerinin içine dikti. Sonrasını da hatırlayamıyorsun. Ayıldığında kendini bembeyaz bir odanın içinde buldun. Bir adam koluna şırıngayla bir şey enjekte ediyordu. Bedenin uyuşmuştu karşı koyamadın. Sürekli birileri odana girip bir şeyler test ediyordu. Bir süre sonra buranın akıl hastanesi olduğunu anladın. Kimse neyin olduğunu söylemiyordu. Yemek yerine yuvarlak hap gibi şeyler veriyorlardı. Tadı harikaydı. Onlardan yemek seni mutlu yapıyor, düşündüğün bütün kötü düşüncelerden seni uzaklaştırıyordu. O yuvarlak şeyler sayesinde buradaki hayatından çok memnun olmaya başladın. Bazen iyi ki de beni burada tutuyorlar diyordun. Ömrünün sonuna kadar hastaneden çıkamadın ve neler olduğunu da öğrenemedin. SON

Yoluna Devam Et: Yanlarından bir şey olmamış gibi geçtin. Okul bölümüne git.

Caddeye Kaç: İki adamdan rahatsız olup caddeye çıktın. Cadde bölümüne git.

Ara Yola Kaç: İki adamdan rahatsız olup ara yola kaçtın. Ara yol bölümüne git.

Kamyonete Atla: 

--Kahvaltı yaptıysan: Bütün insanlarda garip bir şey olduğunu seziyordun. Çılgınca bir şey denemek istedin ve kamyonete koşup arkasına atladın. Kamyonet bölümüne git.

--Kahvaltı yapmadıysan: Bütün insanlarda garip bir şey olduğunu seziyordun. Çılgınca bir şey denemek istedin ve kamyonete koştun ama kamyonete yetişemedin. Sonrasını da hatırlayamıyorsun. Ayıldığında kendini bembeyaz bir odanın içinde buldun. Bir adam koluna şırıngayla bir şey enjekte ediyordu. Bedenin uyuşmuştu karşı koyamadın. Sürekli birileri odana girip bir şeyler test ediyordu. Bir süre sonra buranın akıl hastanesi olduğunu anladın. Kimse neyin olduğunu söylemiyordu. Yemek yerine yuvarlak hap gibi şeyler veriyorlardı. Tadı harikaydı. Onlardan yemek seni mutlu yapıyor, düşündüğün bütün kötü düşüncelerden seni uzaklaştırıyordu. O yuvarlak şeyler sayesinde buradaki hayatından çok memnun olmaya başladın. Bazen iyi ki de beni burada tutuyorlar diyordun. Ömrünün sonuna kadar hastaneden çıkamadın ve neler olduğunu da öğrenemedin. SON