İnteraktif Korku Hikayeleri

Okuldan Kaçış

Bütün insanlar delirmiş gibiydi. Boş bakışlar, hareketsiz vücutlar, robot gibi ritmik hareketler. Korkup kendini sınıftan attın. Arka kapının önünde bir öğretmen duruyordu. Tuvalete gidip kendini köşeye sıkıştırmak istemedin. Koşarak okuldan çıktın. 

Duvardan Atla: Duvardan atladın. Zemin alçaktaydı. bileğin burkuldu. Bu şekilde kaçamazdın. Bir yere saklandın. Etrafın sakinleşmesini beklerken aniden bir çift el ağzını kapattı. "Sen gerçek bir insansın." Ben de insanım. Sana zarar vermeyeceğim. Bana yardım edebilirsin." Ellerini ağzından çekti. "Bak ben kötürüm bir evsizim. İnsanları kurtarmak istiyorum ama tek başıma yapamam."

--Yardım et: Yardım edeceğini söyledin ve adam bildiği her şeyi anlatmaya başladı. "Her şey sekiz gün önce başladı. Harabe bir yapıda uyuyordum. Camları olmayan bir yapıydı ve sokağı görebiliyordum. Gece geç saatlerde bir gaz etrafı sardı. Bedenim felçli gibi kaskatı kesildi. Bilincim açıktı. Galiba benim bağışıklığım vardı. Sekiz gün boyunca sokağı izledim. Onlar gelip evdeki insanları bir bir kamyonlara yüklediler. Benim de yerimi biliyorlardı. Her gün gelip bana besin ve su verdiler ama beni neden götürmediler orasını hiç anlayamadım. O araçların gittiği yere gitmeliyiz. Kamyonet bölümüne git.

--Kaç: Evsize güvenmedin ve kaçmaya çalıştın ama saklandığın yerin dibinde başka bir adam duruyordu. Kolunu kaptı. Morartacak gibi sıkıyordu. Gözlerinin içine baktı sonrasını da hatırlamıyorsun. Oda bölümüne git.

Girişten Kaç: Okulun güvenlik görevlisi seni yakaladı. Oda bölümüne git.

Demirden Atla: Demirden tırmanıp okulun arka bahçesinden kaçtın. Koşarken tenha bir sokaktaki adam "Sen insansın" dedi. 

--Dinle: Durup adama baktın. Üstü başı dağılmış, kıyafetlerinin etiketi üzerinde duran telaşlı genç biriydi. Garip insanlar gibi davranmıyordu. Onun gerçek olduğu belliydi. Adama güvendin Güvenli bir yere geçip konuşmaya başladınız. "İki üç hafta önce bir trafik kazası geçirdim. Hastanedeydim. Dün uyandım. Yanımda eşim vardı. Ama davranışları eşim gibi değildi. Uyandığıma bile sevinmemişti. Gözlerinin içine baktığımda ise göz bebeklerinin normalden çok daha küçük olduğunu fark ettim. Oksijen maskemi serumları çıkarıp hastaneden kaçtım. Dünya'ya ne oldu? Bu insanlar neden böyle davranıyor? Bilmediğini söyledin. Araçlar hep aynı yöne gidiyor. Bir araca atlayıp gerçek eşimi bulacağım. Benimle misin? " Kamyonet bölümüne git. 

--Kaç: Koşarken karşına bir adam fırladı. Adama çarpıp düştün. Sonrasını da hatırlayamıyorsun. Oda bölümüne git.