Calum: Bu çok açıklayıcıydı, teşekkürler.
Blocked ID: :)
Calum, gözlerini devirerek telefonu tekrar cebine koyduktan sonra sınıfın kapısından içeri girdi. İnsanların küçümser bakışları eşliğinde sırasına ilerlemek onun bir rutini haline gelmişti artık. Bu onu rahatsız etmiyordu zira o sadece kendi dünyasının içinde kayıp olarak dolanıyordu. Kazağının kollarını çekiştirerek masalardan birine oturdu.
Ve günün kalanında da aynı şeyleri devam ettirdi; bir sınıftan diğerine sürüklenirken, kendi kayıplığı içinde dolandı. Sonunda okul koridorlarından kurtulduğunda ise diğer bir rutine atladı; kendini tüm gün odasına kapadı.
O fazlasıyla kayıp bir ruha benziyordu. Dünya da yolunu şaşırmış bir ruh. Ve acı çekiyordu, ait olduğu yere dönmek istiyordu. Bu yüzden her gün kendine biraz daha zarar veriyordu, bu dünyadan kurtulup ait olduğu yere dönebilmek içindi tüm çabası.
Hiçbir zaman bu dünya için yeterince iyi olamayacağını biliyordu. Hiçbir zaman aynaya yakışan bir görüntü olamayacaktı.
Ve o sadece kurtulmak istiyordu.
Yazık ki bunun için fazlasıyla korkaktı.
ah, ileriki bölümler daha mesaj ağırlıklı olacak ama calum'un iç dünyasını özetleyecek açıklamalarda sürecek.
umarım beğenmişsinizdir ve eğer beğendiyseniz lütfen görüşlerinizi bildirin^^
sizi seviyorum xx
