ep13

5.6K 473 105
                                    

kollarım iki yana açık, 

dibindeyim uçurumun. 

ebedi şafak gökte yükselirken

turuncu ışık hüzmeleri 

bedenimin karanlığına karışıyor.

düş küçük melek,

at kendini bilinmeyene doğru.

seni tutacağım,

 Calum kalemini fırlattıktan sonra duvara çarparak yere düşüşünü seyretti. Önünde duran kağıdı buruşturarak çöpünde oluşmuş kağıtlar dağının tepesine özenle yerleştirdi. Duyguları, kağıtlara aktarılamayacak kadar yoğundu şimdi. Brendon Urie*'nin odasının gerisinde yükselen sesine kulak verdi, ruhunu hissetmeye çalıştı. Günlerdir yazdığı tüm şiirler bir bilinmezlik girdabına ithafendi. Ama kendini onu hayal ederek kalemini oynatmaktan alamıyordu. Kalemliğinden aldığı yeni bir kalem önündeki temiz kağıda sürtünürken gözlerini bir süreliğine yumdu. 

uçurumun dibindeki bir gölge

düşüyor cehenneme doğru,

alevler içinde kavrulan bir beden

ama ruhu üşüyor,

hissediyor;

tekrar ve tekrar düşüyor.

Sinirle inleyerek diğer kalemide öbürünün yanına gönderdiğinde bunun ona daha fazla iyi gelmediğini anladı. İyi bir eser verememek, tüm şevkini kırarken karman çorman olmuş duyguları iç dünyasını karartıyordu. Günlerdir onun kelimelerini arayan gözleri büyük bir hevesle, önünde titreyen telefonuna doğrulduğunda yutkundu. 

Anonim: Gördün mü işte bana neler yaptığını? Seni özlüyorum. 

Calum: yanlışlık bunun neresinde? 

Anonim: Yanlışlık benim içimde. Karanlıklara gömülmek istemiyorum, aydınlanmak istiyorum. Işığımı seninle paylaşmak. Sana ancak böyle yardım edebilirim. 

Calum: karanlıklara gömülmene izin vermem

Anonim: Yakana yapışmış gölgeleri görebiliyorum. 

Calum: sana zarar vermeyecekler 

Anonim: Ama sana veriyorlar. Zararın en büyüğünü. Ve sen gittikçe eriyorsun, görebiliyorum parlağı gitmiş gözlerinde. Yanık tenin, hiç bu kadar solgun gözükmemişti şimdiye dek. 

Calum: nasıl bu kadar güzel yazabiliyorsun

Anonim: Ellerimle değil, duygularımla yazıyorum. Parmaklarım değil bu klavyenin üzerinde dolaşan, içimden kopan hisler. 

Calum: ellerini sıkıca tutmak istiyorum

Calum: yemin ederim bir daha bırakmazdım

Anonim: Ellerimi değil, hislerimi sıkıca tutmak istiyorsun. 

Calum: her şeyini istiyorum

Calum: tanrım, ızdırabıma son ver

Anonim: Tanrı sence bunu dinliyor mu?

Anonymous | c.hHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin