Anonim: Calum burada mısın?
Anonim: Lütfen bana cevap ver.
Anonim: Üzgünüm, çok üzgünüm.
Calum: bir ay oldu
Calum: beni bıraktın
Calum: ÖLDÜN SANDIM SENİ APTAL
Anonim: Hala yaşadığımın tek kanıtı atan kalbim, onun dışında öldüm sayılır.
Anonim: Beni lanet olası bir hastaneye kapadılar. Çok korkunçtu Calum. Telefonumu elimden aldılar. Seninle bir daha hiç konuşamayacağım sandım.
Calum: SİKEYM NE ODLU
Anonim: Dünyanın en berbat insanıymış gibi hissediyorum.
Calum: değilsin
Calum: sen dünyanın en harika insanısın
Calum: lütfen bana iyi lduğunu syle
Anonim: İyiyim, en azından seninle konuşabildiğim ve o lanet olası hastaneden çıkabildiğim için mutluyum.
Calum: ne oldu?
Anonim: Jiletlerin bu kadar derine ineceğini ben bile tahmin etmemiştim.
Calum: SİKTİRR
Calum: BBANA YAPMAIĞINI SÖYLE
Anonim: Sandığın kadar harika değilmişim, değil mi?
Calum: daha da harikasın
Calum: seni tüm izlerinden öpmek istiyorum
Calum: teker teker her birinden
Calum: sonra sana sıkıca sarılıp her şeyin geçeceğini fısıldamak
Anonim: Üzgünüm, bu lanet dünyada istediğimiz her şey olmuyor.
Calum: " istediğin bazı şeylere sahip olamamak, mutluluğun bir parçasıdır "
Calum: Bertrand Russell'ın bu sözünü şimdi anlayabiliyorum
Anonim: sikeyim
Anonim: hepsi yanlış ilerliyor
Anonim: benim sana yardım etmem gerekiyordu, senin bana değil
Calum: sen veya ben değil
Calum: biz
Calum: biz birbirimizin siyah beyaz dünyalarına renkli fırça darbeleri atacağız sevgilim
Anonim: GÖZLERİM DOĞRU MU GÖRÜYOR
Calum: *yan sırıtan emoji*
Anonim: Calum Thomas Hood,
Anonim: Sen benimle flörtleşiyor musun?
Calum: *utanan emoji*
Anonim: Sikeyim! Resmen benimle flörtleşiyorsun!
Calum: ve bu çok eğlenceli
Anonim: Hayatımı güzelleştiriyorsun. :)
Calum: bunu sen başlattın
Calum telefonunun ekranına bakarak gülümsedikten sonra etrafına bakındı. Eski arkadaşları Luke, Michael ve Ashton yemekhanenin diğer ucunda bir masada oturmuş gülüşüyorlardı. Calum bu bir ayda çok şeyin değiştiğini hissediyordu. Kesinlikle anonimden bir haber alamayışı onu üzmüştü ama öte yandan anonimin daha önce ona söylediklerini düşünecek vakti olmuştu.
Ve bir şeyleri, sonunda ne olacak endişesi duymadan düşünmek çok güzeldi.
Adımlarını hızlandırarak eski arkadaşlarının bulunduğu masaya ilerledi.
" Hey. " sessizce masanın önünde durarak elini ensesine götürdü. Kenardaki sandalyeyi işaret etti. " Boş mu? " arkadaşlarının şaşkın bakışları onu bir süre süzdü. Daha sonra ise yüzlerine birer gülümseme eşlik etmeye başladı. Michael önce sandalyeye sonra ise Calum'a baktı. Yüzündeki gülümseme sanki mümkünmüş gibi daha da büyürken konuştu;
" Tabi ki. "
Anladığınız gibi bir önceki bölümün üzerinden bir ay geçti ve Calum hayatıyla ilgili yeni kararlar vermeye çalışıyor. Öte yandan anonimin sorunları olduğuda ortaya çıkıyor, evet artık çok uzatmayacağım ve çoğunuzun okumak için sabırsızlandığı anlar oldukça yaklaşıyor.
Bölüm parçası; Kodaline - All I Want, aslında buraya Kodaline'in tüm parçalarını koyabilirdim çünkü her kelimesi ile her melodisi ile aşk yaşadığım bir grup olur kendileri. Size de dinlemenizi öneririm.
İyi haftasonları küçük anonimler!
