𝘔𝘺 𝘣𝘳𝘰𝘵𝘩𝘦𝘳'𝘴 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥 [𝘒.𝘛𝘏 𝘧𝘧]

007

"Τι κάνεις;!" Του φώναξα.

"Y/n, νομίζω μου αρέσεις."

[...]

"Κ-κάτι πάει λάθος.." Γέλασα νευρικά. Τι είπε μόλις τωρα; Του αρεσω; Εγω; Όχι, όχι, περίμενε, κάτι ΣΙΓΟΥΡΑ πάει λάθος.

"Κάθε μέρα που σε βλέπω θέλω απλά να σε προστατεύω."

"Ίσως επειδή με νιώθεις σαν μικρή σου αδ-" Με διέκοψε.

"Όχι. Κάθε φορά που σε βλέπω με τον Seungmin νευριάζω. Και ξέρω ότι δεν είναι απλά ότι σε νιώθω σαν μικρή μου αδερφή. Μου αρέσεις, Y/n." Η καρδιά μου έφυγε από μέσα μου, αυτό είναι σίγουρο. Οι πεταλούδες στο στομάχι μου ήρθαν πίσω.

Όλο αυτο είναι αλήθεια;! Όντως;!

"T-taehyung, είσαι σίγουρος;"

"Ναι. Όταν σε βλέπω η καρδιά μου χτυπάει δυνατά, στην αρχή δεν ήθελα να το πιστέψω, τώρα θέλω όμως. Y/n, το ξέρω ότι σε πλήγωσα.."

Ένα λεπτό, γιατί αυτό ήρθε πολύ απότομα-

"Taehyung.." Τον αγκάλιασα κατευθείαν χωρίς να πω τίποτα. Ειμαι ο πιο χαρούμενος άνθρωπος σε όλο τον κόσμο, το ορκίζομαι.

Θυμάμαι όταν έβλεπα ταινίες που το αγόρι που σ'αρέσει στα ζητούσε και εγώ γέλαγα.

"Taehyung..Δεν ξέρεις πόσο χαρούμενη είμαι τώρα." Του χαμογέλασα. Αυτός με κοίταξε και χαμογέλασε λίγο.

"Παιδιά, τι κάνετε εδω;" Μας διέκοψε η φωνή του αδελφού μου. Κοίταξα έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου και είδα τον Jimin, ο οποίος μας κοιτούσε με ενα βλέμμα απορίας.

"Τωρα ερχόμασταν!" Είπα γρήγορα. Ο Jimin φάνηκε πως πίστεψε την δικαιολογία και απλά πήγε σπίτι ξανά.

"Y/n-"

"Taehyung, δεν θέλω να μάθει ο αδελφός μου τίποτα." Του είπα και τον κοίταξα στα μάτια.

"Ναι.." Κοίταξε κάτω στο πάτωμα.

"Θα μπλέξουμε, Taehyung. Και δεν θέλω να πάθεις τίποτα. Τον ξέρεις, θα με σκότωνε αν ήξερε ότι είμαστε μαζί." Προσπάθησα να τον πείσω να μας κρατήσει ένα μυστικό.

"Y/n, δεν θα πω τίποτα. Το υπόσχομαι." Μου φίλησε το χέρι. Κοκκίνισα και χαμογέλασα.

Πρέπει να βρω έναν τρόπο για να μην καταλάβει ο αδελφός μου τίποτα..