𝘔𝘺 𝘣𝘳𝘰𝘵𝘩𝘦𝘳'𝘴 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥 [𝘒.𝘛𝘏 𝘧𝘧]

021

"Διακόπτω κατι;" Μας διέκοψε μια φωνή και κοίταξα πάνω να δω τον Taehyung να έχει ένα νευριασμένο βλέμμα στο πρόσωπο του.

Τέλεια.

***

"Εμ.." Δεν ήξερα τι να πω.

"Μιλούσαμε." Είπε ο Seungmin και κέρδισε ένα δολοφονικό βλέμμα από τον Taehyung.

"Γιατί μιλούσατε;" Εγλυψε τα χείλη του.

"Γιατί είμαστε φίλοι." Ξανά είπε.

"Και γιατί είστε φίλοι;"

Τσ.

"Γιατί τον συμπαθώ." Κατάφερα και είπα. Μόλις με κοίταξε, κοίταξα το πάτωμα κατευθείαν.

"Y/n. Στο αμάξι." Είπε σε εμένα ενώ κοιτούσε τον Seungmin.

"Όχι!" Σηκώθηκα και τον τράβηξα από το χέρι.

"Σου είπα κάτι." Με είπε.

"Taehyung, είμαστε φι-"

"Όχι. Δεν είστε τίποτα. Στο αμάξι."

"Μα-"

"Στο. Αμάξι." Με κοίταξε με ένα σοβαρό βλέμμα και εγώ φοβήθηκα. Έφυγα και πήγα στο αμάξι χωρίς να πω τίποτα. Καταραμένε Taehyung!

Με νευριάζει όταν το κάνει αυτό. Δεν είναι η μαμα μου!

Μετά από λίγα λεπτά ήρθε και μπήκε στο αμάξι. "Τι του είπες;" Τον κοίταξα.

"Δεν σε αφορά." Έμεινε ήρεμος.

"Ναι βέβαια." Είπα καθώς έπαιρνα ανάσα αλλά φαίνεται το άκουσε.

"Σσσ." Με κοίταξε.

"Όχι."

"Ναι."

"Όχι."

"Ναι."

"Όχι!"

"Ναι."

"ΌΧΙ."

"Να-" Βγήκα από το αμάξι όταν είδα τον Seungmin να φεύγει μόνος του.

"Y/n, μη τολμήσεις." Φώναξε ο Taehyung αλλά δεν έδωσα σημασία.

"Seungmin! Συγγνώμη!" Έπεσα πάνω του καθώς έτρεχα.