𝘔𝘺 𝘣𝘳𝘰𝘵𝘩𝘦𝘳'𝘴 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥 [𝘒.𝘛𝘏 𝘧𝘧]

016

Και αν δεν του άρεσα ποτέ;

"Y/n, μα τον Θεό, αν συνεχίσεις να τον σκέφτεσαι και να κλαις, θα σε ρίξω από το μπαλκόνι." Είπε η Minee ενώ έκλαιγα.

"Δεν γίνεται! Θέλω να μάθω αν όντως του άρεσα.." Σκουπισα τα δάκρυα μου.

"Αν του άρεσες τότε γιατί σε πλήγωσε;"

"Γιατί κατάλαβε ότι είμαι άσχημη και ξινή." Άρχισα να κλαίω περισσότερο. Ούτε σαν να χωρίσαμε χθες κάνω..

"Αχ Y/n, αν ξαναπείς κάτι τέτοιο θα φύγω. Δεν σκέφτεσαι ότι απλά μπορεί αυτός να μην θέλει να αλλάξει;" Με έκανε κήρυγμα. Και δίκαιο είχε..

"Συγγνώμη.."

"Γιατί ζητάς συγγνώμη τωρα; Έλα εδώ." Άνοιξε τα χέρια της που σημαίνει ήθελε να την αγκαλιάσω.

Πήγα κοντά της και την αγκάλιασα όσο πιο σφιχτά μπορώ. Βοήθησε λίγο η αλήθεια είναι.

"Δεν θέλω να σκέφτεσαι τέτοια πράγματα για τον εαυτό σου, ναι;" Έγνεψα καταφατικά το κεφάλι μου.

"Άντε, ετοιμάσου για να παμε σχολείο." Σηκώθηκα και πήγα να ετοιμαστώ.

Αφού ετοιμάστηκα, φύγαμε για το σχολείο. Φτάσαμε, και ο καθηγητής εκεί μπροστά είδε αν φοράμε τις γραβάτες μας η οχι, ευτυχώς τις φορούσαμε. Και τώρα θυμήθηκα τον Taehyung, όταν μου έδωσε την γραβάτα του.

Μπήκαμε μέσα και τότε χτύπησε το κουδούνι.

"Τι έχεις πρώτη ωρα;" Ρώτησε η κολλητή μου.

"Γεωγραφία." Ξεφυσιξα.

"Εγώ έχω μαθηματικά, ότι να'ναι. Τα λέμε." Αγκαλιαστηκαμε και ο καθένας πήγε στο μάθημα του.

"Καλημέρα παιδιά." Είπε η καθηγήτρια και εμείς απαντήσαμε.

Δεν το περίμενα ότι θα προσέχω και θα γράφω στο τετράδιο μου σε αυτό το μάθημα. Αλλά ευτυχώς, δεν μίλησα καθόλου.

Η πόρτα χτύπησε και είπαμε όλοι 'ναι' Μπήκαν μέσα κάτι παιδιά και ήταν και αυτός μέσα.

Ελα τώρα!

"Γεια σας.." Είπε ένα παιδι ενώ εγώ προσπαθούσα να μην τον κοιτάω.

"Ήρθαμε εδώ γιατί θέλουμε κάποιους εθελοντές για μια εργασία στο μάθημα της γυμναστικής. Οργανώνουμε έναν χορό, και θέλουμε κάποιους για να μας βοηθήσουν για να στολίσουμε το γυμναστήριο. Ποιος θελει;"

Να παω; Είμαι καλή στο να στολιζω και συν ότι μ'αρέσει. Γιατί οχι; Έτσι και αλλιώς, δεν θα μιλάω στον Taehyung.