𝘔𝘺 𝘣𝘳𝘰𝘵𝘩𝘦𝘳'𝘴 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥 [𝘒.𝘛𝘏 𝘧𝘧]

040

Είναι Σαββατο και δεν έχω νιώσει ποτέ τόσο πολύ βαρεμάρα σε όλη την ζωή μου. Οι γονείς μου λείπουν, ο Taehyung δεν ερχεται, η Minee είναι με τον Namjoon καιο αδελφός μου με αποφεύγει.

Έχω να δω τον Jimin ακριβώς μια ημέρα. Μου λείπει, αλλά ξέρω ότι είναι ασφαλής.

Έχω πάρει μια απόφαση. Όταν έρθει ο Jimin θα του εξηγήσω ότι θέλει. Από την αρχή, μέχρι το τέλος. Είμαι σίγουρη ότι θα με συγχωρέσει. Δεν είναι τέτοιο άτομο.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και σηκώθηκα από το κρεβάτι μου. Κάθομαι τόση ώρα που έχουν πονέσει τα πόδια μου. Πήρα το τηλέφωνο στα χέρια μου και είδα ότι ακριβώς εκείνη την στιγμή η Minee με καλούσε. Το σήκωσα κατευθείαν.

"Minee-"

"Ώστε έτσι, ε;" Έσμιξα τα φρύδια μου. Τι εννοεί;

"Ε; Έγινε κάτι;" Ρώτησα.

"Μην νομίζεις ότι είσαι αθώα! Τα ξέρω όλα! ΟΛΑ!" Φώναξε. Δεν την καταλαβαίνω..

"Minee πες μου τι εγ-"

"Νομίζεις ότι ειμαι χαζή; Νομίζεις ότι δεν ξέρω ότι πήγες με το αγόρι μου πίσω από την πλάτη μου;" Γουρλωσα τα μάτια μου. Τι; Εγω; Με τον Namjoon;

"Τι λες; Είσαι με τα καλά σου;!" Φώναξα.

"Τολμάς και φωνάζεις; Δεν το περίμενα από εσένα Y/n. Καθόλου! Αλλά, όπως φαίνεται, είσαι σαν τις άλλες." Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά. Είναι αλήθεια όλο αυτό;

"Minee, στο ορκίζομαι-" Η γραμμή κόπηκε και εγώ πέταξα το κινητό στο κρεβάτι. Ποιος της το είπε αυτό;

Πληκτρολόγησα τον αριθμό που θέλω και τον πήρα τηλέφωνο.

"Μωρό μου-"

"Ξέρεις το τηλέφωνο του Namjoon;" Ρώτησα κατευθείαν.

"Ναι.. Γιατί ρωτας;" Ρώτησε.

"Απλά πες μου!" Είπα νευριασμένη. Δεν θέλω να ξεσπασω, αλλά έπρεπε να μιλήσω με τον Namjoon. Δεν είπε τίποτα και σε μήνυμα μου το έστειλε.

"Ε-ευχαριστώ.." Είπα και έκοψα την γραμμή. Μετά από λίγο πήρα τον Namjoon.

"Namjoon, η Y/n ειμαι, έγινε τίποτα με την Minee;" Ρώτησα και δάγκωσα τα χείλη μου.

"Ναι.. Δεν ξέρω τι έγινε απλά ήρθε και μου είπε 'τελειώσαμε'.." Μίλησε σιγανά.