𝘔𝘺 𝘣𝘳𝘰𝘵𝘩𝘦𝘳'𝘴 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘧𝘳𝘪𝘦𝘯𝘥 [𝘒.𝘛𝘏 𝘧𝘧]

039

"Taehyung;" Γουρλωσαμε τα μάτια μας και κοιτάξαμε τον αδελφό μου, ο οποίος μας έπιασε στα πράσα.

[...]

"J-jimin!" Είπα χαμηλόφωνα.

"..Τι κάνετε;!" Φώναξε και κοίταξε τον Taehyung.

"Jimin, να σου εξηγήσω-"

"Σκάσε!" Φώναξε και έπαψα να μιλάω.

Ο χειρότερος μου φόβος, έγινε πραγματικότητα. Ήθελα τον χρόνο μου, άργησα όμως.

"Γιατί είστε μαζί!" Φώναξε νευριασμένος.

"Jimin, άσε με να εξηγήσω!" Άρχισα να κλαίω.

"Τι; Να μου εξηγήσεις τι; Το ότι σε πηδούσε πίσω από την πλάτη μου;" Γουρλωσα τα μάτια μου.

"Λες μαλακιες." Ειπε ο Taehyung νευριασμένος.

"Τι; Δεν είναι αλήθεια; Το σώμα της δεν θέλεις;" Τον έπιασε από τον γιακά της μπλούζας του. Το σώμα μου; Μα..

"Με κόβεις για τέτοιο άτομο;" Φώναξε ο Taehyung. Έχω να τους δω να μαλώνουν τόσο άσχημα πολλά χρόνια..

"Με την αδελφή μου ρε;" Φώναξα όταν ο Jimin χτύπησε δυνατά τον Taehyung.

"Taehyung!" Πήγα κοντά του αλλά ο Jimin με έσπρωξε.

"Εσύ.. Πώς τόλμησες; Δεν σέβεσαι τον αδελφό σου.." Τα μάγουλα μου είχαν γίνει κόκκινα από το κλάμα.

"Jimin.. Σε παρακαλώ-"

"Μην με παρακαλάς." Με διέκοψε. "Απλά.. φεύγω." Εκλεισε την πόρτα με δυναμη. Πήγα κοντά στον Taehyung και του χαϊδεψα το πρόσωπο.

"Συγγνώμη.. Εγώ φταίω." Είπα καθώς έκλαιγα. Δεν φταίει σε τίποτα αυτός. Εγώ φταίω για όλα.

"Y/n.. Δεν φταις μόνο εσύ. Σταμάτα." Σηκώθηκε και ρούφηξε την μύτη του.

"Δεν ήξερα ότι είναι τόσο δυνατός." Είπε ειρωνικά.

Τον αγκάλιασα όσο πιο σφιχτά μπορούσα. "Δεν ήθελα να το μάθει με αυτόν τον τρόπο, Taehyung." Είπα.

"Κοίτα με." Πήρα το θάρρος και σήκωσα το κεφάλι μου για να τον κόιταξω. Έπιασε το πρόσωπο μου με τα χέρια του.

"Και να του το λέγαμε, το ίδιο θα γινόταν. Άφησε τον να ηρεμήσει λίγο, ναι; Τον ξέρω, ξέρω ότι θα μετανιώσει για αυτά που είπε, και ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά. Μην σκέφτεσαι αρνητικά, καλα;" Έγνεψα καταφατικά το κεφάλι μου και τον φίλησα στο μάγουλο.