Üç kalp, aşkı için yanıp tutuşan ama sevdiğine kavuşamayan üç kalp... 20 yıl herkesin payına farklı düşmüştü.
Yıldız bi pusuladaki resme sevdalı yaşadı.
Kuzey yaptığı hatanın bedelini ödedi.
Güney ise olmayacak bi sevda uğruna içten içe yandı.Kimsel...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Flashback Kuzey Ordu'dan döndüğü gibi hastaneye gitmişti. Koridorda Çetin ve Şulenin annesiyle babası sandığı orta yaşlarda bi kadın ve bi adam vardı. Adam gelenin Kuzey olduğunu anladığı gibi boynuna yapışmıştı.
"Senin yüzünden kızım ölüyodu...ölüyodu" diye haykırdı adam Kuzeyin yakasını tutarken, Çetin yanlarına geldiğinde Kuzey onu eliyle durdurdu.
"Be-ben ben bilmiyodum" diyebilmişti zar zor karşısındaki adamın ağladığını görünce "Bilmiyodum...ne bebeği...ne de ba-bana aşık olduğunu"
"Kızıma bişey olursa seni mahvederim çocuk!" Dedi adam Kuzeyin yakasını bıraktığında, Şulenin annesiyse sessiz sakin olanları izliyordu. Ne müdahale ediyordu nede ağlıyordu. Doktor Şulenin uyandığını söyleyince hepsi derin bi nefes aldı.
Kuzey "Gö-görebilir miyim?" diye sordu.
"Tabi ama çok yormayın"
Şulenin babası durdurmaya çalışıcakken Çetin ve karısı onu durdurdu.
Kuzey odaya girdiğinde Şule camdan dışarı bakıyordu, gözlerinden yaşlar süzüldü. Ellerini karnına koyup okşadı.
"Gitti mi?"
Kuzey yatağa yaklaşırken ağlamamak için kendini sıkıyordu. Bir şekilde güçlü olması gerekiyordu. Yatağın yanına gitti Şule'nin elini karnından çekti avuçlarının arasına aldı.
"Be-ben ben ne diyeceğimi bi-bilmiyorum Şule"
Şule camdaki gözlerini Kuzey doğrultmuştu. Yüzü yara bere içindeydi. Tek kolu alçıdaydı. Başta sakindi aslında ama sanki Kuzeye bakarken git gide öfkeleniyordu.
"Yüzüme bile bakmadın.."
"Özür dilerim"
Kuzey yüzünü önüne eğmişti. Daha dün kendini Yıldız'a affettirmeyi düşünürken şimdi Şule'den özür diliyordu.
"GİT!" diye bağırdı Şule elini çekerken "Git sevgiline, git bak bebeğimde yok artık bi engelin yok DEFOL!"
