GÜZEŞTE

Bir Fırtına Tuttu Bizi

"Sanırım ufak bi engel var" dedi kadın        yanlarına gelerek "Değil mi kocacım"
                               10.Bölüm

Kuzey Yıldız'a sarılmış kokusunu içine çekerken gözlerini kapatmıştı. Rüya gibi andı ve rüya kadar kısa sürdü. Şule'nin sesini duyduğunda gözlerini açtı. Yıldız geri çekilmişti. Göz göze geldiler, Kuzey Şule'ye döndü.

"Şule?!" dedi şok olmuş bi sesle, bi daha bu kadınla karşılaşacağını hiç düşünmemişti. Kadın sanki günlerdir bu anı bekliyormuş gibi yüzünde sinsi bi gülüşle konuştu.

"Kocacım.."

Yıldız'ın yine dünyası başına yıkılmıştı. İki dakika önce sarmaş dolaş olduğu adam hala evliydi.

"Kocacım mı?" dedi zar zor çıkardığı hayal kırıklığı dolu sesiyle.

"Yı-Yıldız....ben.." diyerek Yıldız'a döndü Kuzey "Söylicektim.."

"Aa kınalı yapıncak hala evli olduğunu bilmiyor muydu?"

"KES SESİNİ"

Kuzey'in bağırmasıyla Şule bile irkildi. Kendini toparlayıp yine o soğuk bakışlarını kurbanına yöneltti.

"Ama niye şaşırıyorsun ki Yıldızcım sonuçta bu adam senle nişanlıyken benimle sevgiliydi. Benimle evliyken de seninle sevgili olmuş"

Kuzey sinirle gözlerini kapattı. Yıldız'a baktığında artık aralarında toparlayamayacak kadar kırıldığını gördü. Yıldız hiç bişey demeden herkesi ardında bırakıp yürümeye başladı.

"Yıldız..dur"

"Yıldız...güzelim dur"

Kuzey peşinden gelirken Yıldız daha da hızlanıyordu.

"Kurban olduğum n'olur dur"

Kuzey Yıldız'a yetişip kolunu tuttu. Kendine çevirdiğinde kadının gözyaşlarını gördü. Yine onun yüzünden ağlıyordu.

Yıldız "Bırak" dedi yalvaran ve bi o kadar öfkeli sesiyle. O da çaresizce bıraktı.

"Yıldız ben...ben böyle olucağını bilemedim"

"Sen giderken de bilememiştin dimi Kuzey?" Sinirle güldü. "BEN SANA SORDUM!" Hıçkırıklarının arasında nefes almak için kafasını kaldırdı. "Ben seni öptüm...BEN EVLİ Bİ ADAMI ÖPTÜM"

"Ya senin hiç mi acıman yok, hiç mi acımıyosun bana CANIMI YAKIYOSUN BIRAK ARTIK NEFES ALAMIYORUM BIRAK"

Kuzey ağzını açtı bişeyler söylemek istiyordu. Ama ne diyecekti ki, canını yakmıyor muydu? Mahvetmemiş miydi? Döküldü yine gözünden yaşlar..ama yine susuyordu. Yıldız bu suskunluktan sıkılıp arkasını döndü.

"Gitme sensizlik karanlık...gömme beni o karanlığa"

Yıldız Kuzey'e döndü. Ağlaması durmuştu. Kırgınlığı bitmiş, kızgınlığı kalmıştı.

"Ben senin o karanlık gözlerinde öldüm....sende o karanlığı gömül....umrumda bile değilsin"

Kuzey Yıldız'ın tam karşısında durdu. Onunda gözleri keskinleşmişti. Kadının kulağına eğilip konuştu."Senden vazgeçersem...." kafasını kaldırıp yanlarında duran denizi gösterdi.