Veda

2.8K 146 140
                                    

Bölüme geçmeden önce küçük bir şeyler yazmak istedim. Bu benim ilk hikayem, wattpadde uzun zamandır vardım aslında ama hiç yazmamıştım. Kendime güvenememiştim. Hatta yazma fikri ilk aklıma geldiğinde aslihangunerfsp ve yazkipap  la paylaşmıştım. İkisi de desteklediğinde yayımlamaya karar verdim. Bu okunma ya da vote sayılarını hiç beklemiyordum. O yüzden siz o minik yıldızları doldurduğunuzda ya da karakterleri benimseyip yorum attığınızda yaşadığım mutluluğu size tarif bile edemem... Tekrardan iyi ki varsınız hepinize çok teşekkür ediyorum. En çokta sana Çala, her an yanımda olman o kadar güzel bir şey ki, (spoiler için beni darlaman da buna dahil) bu kitap sayesinde tanıştığım Gizem ablama da ayrı teşekkür ederim... Neyse çok uzattım buraya kadar okuduysanız kocaman öpüyorum sizi ve daha da uzatmadan Güzeşte'mize veda bölümüne geçiyorum...

22.Bölüm

-

5 Yıl Sonra

Adam uzun uzun karşısındaki denize baktı. Başını çevirdiğinde kadın yanı başındaydı. Beyazlar içindeki kadın gerçek olamayacak kadar güzeldi. Adam hüzünle gülümsedi. Kendisi de kadın gibi beyaz giyinmişti. İkisi de çimlerin üzerinde otururken kıyafetlerinin leke olması çokta umurlarında değil gibiydi...

"𝙂𝙚𝙡𝙙𝙞𝙣 𝙢𝙞 𝙣𝙞𝙝𝙖𝙮𝙚𝙩?"

diye sordu kadın

"𝙂𝙚𝙡𝙙𝙞𝙢 𝙨𝙚𝙫𝙜𝙞𝙡𝙞𝙢..."

Bu cevabın ardından kadın başını adamın omzuna yasladı...

"yüz bin yıllık yere gitsen,

dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?"

*MEVLANA*

-

Şimdi

Tok bir silah sesi duyuldu sahilde, kadın kaybetmekten ölesiye korktuğu adama kendini siper etti.

"Kuzey!" diye feryat etti önüne koşarken, Kuzey'in transı o kulak patlatıcı sesle noktalandı. Kurşunu vücudunda hissetmeyince kapattığını yeni fark ettiği gözlerini açtı. Kızıl saçlar vardı önünde, kadın açık bıraktığı kırmızı saçlarla adamın tam önünde duruyordu.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
GÜZEŞTE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin