Yazın, yaşadığım kasabada küçük bir gelinlik butiğinde işe başlamıştım. Sıradan gelinlik mağazalarından hiçbir farkı yoktu.
Hep beni korkutan bir manken olacağını bekliyordum.
Ne zaman çalışmaya başlasam hep orada duruyordu. Ne zamandan beri orada olduğunu bilmiyordum.
Çoğu zaman uzak durmaya çalıştım. Bana zararı bile dokunmayan şeyden korkmak aşırı saçmaydı.
Manken, yapay bir yaşamdı sanki.
Gözleri donuk donuk bakıyordu. Ama yine de çok güzellerdi.
Soluk tenine yaptığı hafif makyaj, yüzünde allık varmış gibi gösteriyordu. Neredeyse canlı gibiydi.
Evlenmesine dakikalar kalmış esas bir gelin gibi görünüyordu.
Tuhaf olan bir başka şey ise değişik bir kimyasal kokmasıydı, diğer mankenler gibi değildi.
Mağazanın sahibine mankenin niçin bu kadar gerçekçi göründüğünü sormaya cesaret edemedim.
Pek cana yakın birisi değildi, dahası benimle konuşmamıştı bile.
Birkaç defa onu mankenin önünde dikilip onu izlerken yakaladım. Bu onu daha da acayipleştiriyordu.
Bir gün geceye kaldım. Patronun odasını temizliyordum. Masasının üzerinde bir fotoğraf gördüm.
Onun ve bir kızın resmiydi. Kız kesin olarak o mankene benziyordu.
Tebessüm ettim. Belki de eşini baz alarak mankeni ona benzetmiş olma olasılığını aklımdan geçirdim.
Resmi yerine koydum ve odadan çıktım.
Ertesi gün mesai arkadaşımla patronun eşini model alarak bir manken yapmasının ne kadar tatlı olduğundan konuşuyorduk.
Arkadaşım bana şaşırmış bir biçimde baktı. Sonrasında anlattıkları ise bana bu mankenin ardında karanlık bir geçmiş olduğunu fark ettirdi.
''Onun eşi öldü. Biliyorsun değil mi?''
Kalbim yerinden sıçramıştı. Mağazanın önünde duran mankene göz gezdirdim.
O şey kesinlikle bir manken değildi.
Sonrasında, onunla ilgili düşünmeyi bıraktım. Tesadüfün bu kadarı da fazlaydı.
Bir gün mesai sonrası, polis teşkilatında çalışan yakın bir arkadaşıma bu olayı anlatmaya karar verdim.
Arkadaşım başta yalnızca panik olduğumu söyledi, fakat sonra araştırmaya karar verdi.
Onca araştırmadan sonra, sonsuza dek genç görünmesi için muhafaza edilmiş mankenin, mağaza sahibinin eşinin cesedi olduğu kesinleşti.
Adam evlenecekleri günün öncesinde, kadının onu reddettiğini kabul etti. Onu asla bırakmaması için, onu öldürmüş olduğunu da
Bedenini mağaza için saklamıştı.
Adam tutuklandı ve ceset uygun bir biçimde gömüldü. Ancak bana yardım istercesine yalvaran gözlerle bakışını hiç aklımdan çıkaramıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korku Zamanı - I see U
KorkuKaranlıktan korkuyor musun? Karanlık içinde seni gizlice izleyen bir şeyler olduğu hissine kapılıyor musun? Yatağının altındaki canavar elini tutacak diye gece elini aşağıya sarkıtamıyor musun? Gece aniden bastıran fırtına,fırtınanın ardından peşis...