Shadow of Love | Drarry

Bölüm 6 | IV

Canyon City
Alone With You (2016)

      Yatakhaneye dönüşünün üzerinden saatler geçmişti ama odasından çıkmamıştı. Saatler önce yaşadığının şokundaydı. Bunun şaşkınlığını uzun süre atamazdı üzerinden. Sabah Harry ile yüzleşmek, onu utandırmak ve rezil etmek isteyen bir Draco olarak çıkmıştı yatakhaneden. Döndüğündeyse ilk öpücüğünü Harry Potter'a kaptırmış, onun temaslarıyla neredeyse orgazm olmuş bir Draco'ydu. Gerçi odasına döndüğünde 'neredeyse' kelimesinin pek bir anlamı kalmamıştı ama... Düşünmek istediği söylenemezdi. Ne yaşandıysa unutmak istiyordu. Aziz Potter hakkında bildiklerine onun dudaklarının tadını, sıcaklığını ya da yumuşaklığını falan eklemesine gerek yoktu. Onun... Penisinin... Sertliğinin... Üzerindeki etkisini bilmesine gerek yoktu. Bunu istememişti ki! Resmen... Resmen... Taciz edilmişti! Böyle düşünen yanını haklı çıkarmak istiyordu ama uzaklaşmasın diye kalçasından nasıl kavradığını hatırlayınca iç sesi bile göz deviriyordu Draco'ya. Haliyle iç sesiyle tartışmaya giriyordu.

      Ona dokunmamasını söyledim!

      Dokunmasına izin verdin.

      Uzaklaşmasını söyledim!

      Uzaklaşmasına engel olan sendin.

      ...

      Öpmeyebilirdin.

      ...

      Ama öptün.

      İstek hakkı vardı!

      Reddedebilirdin.

      ...

      Ama etmedin.

      ...

      Ve sen, Draco, senenin başında bir kız seni öpmeye kalktığında, "Bu dudaklar özel, öyle herkes ulaşamaz," diyerek itmiş kişisin.

      Ama-

      "Draco?" Draco'nun iç sesiyle olan tartışması Pansy'nin sesiyle son bulmuştu. "Uyanık mısın?"

      "Hayır," diye seslendi kapıya doğru. Sonra elbette kapı açıldı. Pansy, yanında Blaise ile içeri girmişti. O sırada Draco yatağında uzanmış, yorganı da kafasına kadar çekmiş durumdaydı. "Uyuyorum."

      "Yemeğe gidiyoruz," diyerek yanına oturdu Pansy. "Hasta falan mısın?" diye sorarken yorganı açıverdi. Ancak Draco hemen tutup yeniden kafasına kadar çekti.

      "Değilim. Uykum var."

      "Ah, hadi ama... Sorun ne?"

      "İyiyim dedim ya!"

      Pansy, Blaise'e baktı. Crabbe ve Goyle da odanın bir köşesinden izliyorlardı. "Tamam," dedi Pansy. "Madem iyisin..." O sırada Blaise yatağın ucuna geçmiş, yorganı sıkıca kavramıştı. Pansy ona bakıp başıyla onay verdiğinde bir anda çekti yorganı.

      "Delirdiniz mi ya?" diye isyan ederken yastığını başının üstüne aldı Draco. "Rahat bırakın beni!"

      "Yemeğe gidiyoruz, hadi." Pansy onu elinden tutup kaldırmaya çalıştı. "Çocuklar, bir el mi atsanız?" Blaise, Draco'yu bacağından tutup yatak dışına çekmeye çalıştı.

      "Dokunma, dokunma!" Draco telaşla bacağını kurtarıp ayaklandı. Kafası öyle karışıktı ki; erkeklerin geneline karşı bir duvar örmesi gerekiyor gibi hissetmişti.