UMAY

6. BÖLÜM

Annem ağladıkça ben de ağlıyordum. Neden bu kadar ağladığımı anlayamasam da ağlıyordum.

"Oğlum yavrum sen ne diye içtin o zıkkımı. Çocuğum benim, yavrum."

Put gibi duran Yavuz abime tekrar sarılan anneme yorgun birer bakış attık. Öyle çok ağlamıştı ki artık çıldırmak üzereydi.

"Hale. Yeter."

"Ne demek yeter Gökhan? Benim çocuğum ne hâlde, ne demek yeter?"

"Yavuz. Nereden buldun o pisliği?"

Yavuz abim başını öne eğdi. Cevap vermiyordu.

Bir şey söylesene çocuk.

"Benden mi saklayacaksın?"

"Baba-"

"Ben ömrümü verdim Yavuz. Otuz yılımı çürüttüm. Sen bunu bile bile gidip nasıl uydun sokaktaki birkaç piçe? Ben sana hiçbir şey mi öğretemedim?"

"Baba ben isteyerek içmedim. Bana sigara dediler."

"Ulan sana sigara dediler de, ben size az mı anlattım? Önünüze sigara diye koyarlar sakın aldanmayın diye!"

"Biliyorum. Ama düşünemedim."

"Ne zamandan beri içiyorsun sen?"

"Üç ay oldu."

"O illetten en kısa zamanda kurtulacaksın."

"Öyle kolay mı ki?"

"Değil. Ama kurtulmak zorundasın."

"Gökhan tamam, gitme çocuğumun üstüne."

"Umay, abini al odanıza geçin."

Abimle beraber kalkıp odamıza yöneldik. Abim kendini yatağına attı. Ben pencereyi açıp dışarıya sarktım. Atlasam ölür müydüm acaba?

"Sarkma, düşeceksin."

"Abi, hani bizim üst katta oturan bir teyze var ya. Sabah öyle küfürler ediyordu ki, duyman lazım. Bir de hacca gittim diyor."

Abim ufak bir gülüş sesi çıkardı.

"Bu arada beni sinemaya götürecektin. Hafta sonu gitsek mi?"

"Olur, gideriz. Filmi seç ama, sonra mal gibi kalmayalım."

"Tamam ben bulurum bir şeyler."

"Acıktım ben ya."

"Git ye banane."

"Ayağıma getiriyordun az önce, ne oldu birden."

"O bir kerelikti canım."

Abim arkasına dönüp battaniyeyi iyice çekti üstüne.

Ben de banyoda pijamalarımı giyinip kendi yatağım yerine abimin ayağının ucuna kıvrıldım. Ve gözlerimi kapattım.

***

Yatakta oluşan kıpırtı sıcacık uykumdan uyanmama sebep olmuştu. Gözlerimi araladım. Herkes uyuyordu. Sadece Yavuz abim uyanıktı. Ve giyinik.

Bir yere gidiyordu. Sessiz olmaya özen gösterirken diğer abilerimi de kontrol ediyordu ara sıra. Odamızın kapısını yavaşça açıp çıktı. Ne yapmalıydım?

Babamı ya da annemi uyandırırsam abimin sonu olurdu.

Hakan abim öldürürdü direkt.

Göktuğ abimi uyandırmalıydım o zaman. Ama o uyanana kadar abim çoktan ortadan kaybolmuş olurdu. Acaba yine o şeyi içmeye mi gidiyordu?