Chapter 7

4.9K 91 3
                                    

Chapter 7
Someone

Ang apoy, kapag hinihipan ay nagliliyab,pero kapag pinabayaan mo naman ay namamatay. I wonder how will I get out of. this severe heat.  Na sa tuwing nakikita ko siya, ang hubong katawan niya't haplos ay parang mas nilulunod pa ako sa apoy na iyon. 

Hindi ko alam kung gugustuhin ko bang makawala sa apoy na iyon o gigustuhing manatili na lamang. 

Tulad ng literal na apoy, it gives you a certain heat, heat that will stay you warm and alive.  Init na nagpapabuhay sa malamig mong katawan.

I close my eyes and moan deeper as he kiss me rapidly in my neck down to my chest and belly.  Pinuno niya iyon ng mga halik.  Leaving no one.  Wala siyang pinapalagpas sa buong katawan ko na hindi niya nahalikan.

He let me lay down to the cold bamboo floor of the tree house.  Malamig iyon ngunit kaagad ko ring nakalimutan nang maramdaman ang mainit niyang hubong katawan na nakapatong sa'kin.

But, this heat is perfectly different from the others.  Hindi lang ito nagpapainit sa malamig mong katawan. It makes you more alive. Nagpapapukaw sa matigas mong puso at nagpapasaya sa buong hangarin.

This heat will awake your feminine.

Using my hand, I explore everything from him.  From his hard chest hanggang sa kanyang balakang at tiyan.  His manly is pointing hardly in my belly habang pinapaulanan niya ako ng halik. Marahan niya itong ibinaon doon.  Maybe to make me feel its presence. 

I put my hand in his neck as he go lower.  Inalalayan ko siya sa pagbaba hanggang sa makarating sa aking pagkababae. I groaned sexily.  Hindi ako mapakali sa bawat pagsisid niya. 

His tonque is getting me in climax! Fuck! Mabilis niya iyong iginalaw sa gitna ko dahilan upang maging kapos ako sa paghinga. 

"Fuck... Gab!" it feel so strange in calling him his first name for the first time.  Hindi ko na kinaya, I want to express everything inside. 

Mas iginihan pa niya ang kanyang ginagawa. It became more faster and ruthless as time passes by.  Parang alam niyang nagugustuhan ko ito. 

My feminine is so wet now.  Mixing his saliva and its liquid inside.  It makes me more wetter. It fulfilled my desires for him. 

Afterwards he stand in front of me.  Inalalayan niya ang kamay ko upang mapaluhod sa harap niya. Iginiya niya ang kamay ko sa nakatayong pagkalalaki niya. 

I feel in shame as I holding his hard and tall manly. Napapikit siya habang marahan ko iyong itinaas baba.  I can't even occupy the whole of it using my hand.  It's quite big.

Binilisan ko ang pagtaas baba nito.  It is my first time to masturbate a man's organ at sa kanya ko lang ito ginawa.  Maybe because of the severe lust and obsession.

Fuck!

Kapag hindi ko ito ginawa, maybe I will regret this. Hindi ko alam kung kailan siya aalis sa islang ito.

He keep on groaning as I tried my best to perform well in his front. Lumilitaw ang ugat sa kanyang mga braso habang minamanipula niya ang ulo ko.

Ang lamig kanina ay napalitan ng mainit na pawis. The cold breeze air changed into a warm and relieving breaths. 

Mas lumiyab pa ang apoy.  Ang tanging magagawa ko lang ay ang magpapalunod dito at hayaang lamunin ang buong katawan ko sa init na dala nito. 

The tree house became more high as we go through. Nagmistulan itong tubig na umaalon-alon, punong puno ng pagnanasa at kahibangan. 

Pinapatayo niya ako gamit ang kanyang kanang kamay.  Pushing me towards the window of the small house, leaning to its wall.  Tanaw na tanaw ko ang buong paligid pero sa puntong ito, nag-iba na ang namataan kong paligid kanina. 

It filled with some harmonic winds and beautiful moans. 

Ikinulong niya ang kamay ko sa bukana ng bintana.  Doon kami humugot ng lakas.

We don't care even it is a public place.  Alam naman namin na walang ibang nandito kung hindi kami lang, pwera sa mga nagliliparang ibon at naglalakihang puno sa paligid.

Halos mapatili na ako sa libog nang maramdaman ang pagkalalaki niyang marahan niyang binabaon sa likuran ko.  Medyo masakit pa rin tulad kagabi pero hindi na gaano.  Mas nangingibabaw pa rin ang sarap at pagkahumaling.

The whole tree house suddenly filled with groans and soft moans.  Pakiramdam ko ay nasa gitna kami ng nagliliyab na apoy- letting ourself drowned.

Nagmistulang lumilindol ang buong tree house dahil sa marahas niyang paglabas masok sa loob ko.  Ni wala manlang siyang pakealam kung masira itong tree house at mahulog mula sa mataas na punong ito.  Kung sa bagay ay pati ako wala nang ibang maramdaman kung hindi ang malalang pagnanasa.  I even forgot that we're in this public tree house. 

Ilang sandali pa't kaagad siyang napahinto kasabay sa paghugot ng kanyang pagkalalaki sa loob ko.

He turned me in front on him.  Letting me see his manhood pointing in the floor as the vicious liquid actively flowing from his alive maleness. Pinaulanan niya ako ng halik habang naninigas ang buo niyang katawan.

Ramdam ko ang bawat pagungol niya na alam kong pinilit niyang tinitigilan habang itinaas baba ang kamay nito mula sa kanyang pagkalalaki. 

Well, the man is always be like that.  After satisfying to one thing, agad na manghihina at mawawalan ng gana.  Kapag nakuha ang gusto nila'y kaagad babalik sa tunay nilang anyo. 

Isinantabi ko muna ang ideyang bumabagabag sa isipan ko ngayon.  I just focusing on him as I staring at his naked body.  Fulfulling my vision.

Maybe bukas o baka sa makalawa ay aalis na ang lalaking ito sa isla. Matagal tagal na rin ito dito at hindi man lang niya sinabi kung kailan siya aalis. 

Everything is just a time killer.  Pinilit kong inisip ang bagay na iyon at ibinaon sa aking puso. 

Hindi dapat ako nagpapalunod sa lalaking ito. Maybe I let myself beeing drowned by his hot fire but not my whole world. 

Libangnan lang lahat nang 'to.  It is just a part of exploring the whole island. 

Wala lang 'to.

Dala lang 'to sa mga pagnanasa ko sa kanyang katawan.  It is part of moving on. 

I am still catching my breathe as I looking at his naked body like I am studying and memorizing every bit angle of his hard and masculine body. Hinayaan naman niya akong gawin iyon.

The time goes faster.  Hindi ko namalayang humupa na pala ang ulan. Alas dose na rin ng tanghali.

Hindi ko namalayang ganoon na pala kami katagal nanatili rito habang ginagawa ang maseselang bagay. 

"Put it on.  Though it is still wet but not too much." inabot niya sa'kin ang pajama at manipis kong damit. Mamasa masa pa ito na saktong maramdaman mo ang lamig pero hindi na gaano tulad kanina. 

We go back to the resort wearing our damp clothes. Hawak hawak niya ang kamay ko. Mahigpit ito na animo'y wala na akong balak na pakawalan pa.

We directly go to the canteen.

Minsan, ang inaakala mong makakaya mong makalimutan ang sakit sa puso ay hindi mo pala magagawang mag-isa.

Kung nasasaktan ka, kailangan mong maging masaya at sa ganoon ay makalimutan mo ang sakit. You need to feel the opposite way in order for you to forget the pain.

And you need someone to help you feel that opposite one.  You need someone to put you on heat and help you completely burried the pain. 

Someone. Someone that is your friend, social friend or even stranger. 

Someone that you don't know yet. 

Island of Fire: Sands Of Temptation [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon